Minęło już kilka lat od śmierci Taty. Życie toczy się swoim torem. Tęsknię za nim jak cholera. To niby takie proste – umarł ktoś i zapomnisz. Nie, nie zapomnisz. To był wyjątkowy człowiek, za którego modlę się codziennie. I wiem, że kiedyś mnie przytuli...

Witam. Mam na imię Mariusz i mam 48 lat. Mieszkam z rodzicami. Cierpię na nerwicę lękową i choroby układu krążenia. Co miesiąc wydaję na leki ok. 100 złotych. Obecnie jestem bez pracy. Straciłem ją, gdyż moja firma redukuje zatrudnienie z powodu koronawirusa. Jestem w bardzo ciężkiej sytuacji, ponieważ zostałem bez środków do życia. Z emerytury taty (który również bierze dużo leków, bo jest chory) nie ma możliwości, żeby egzystować na minimalnym chociaż poziomie. Bardzo proszę o jakiekolwiek wpłaty, żeby przetrwać w tym trudnym okresie. Z opłatą rachunków również jest problem. Za wszelką pomoc serdecznie dziękuję.

Mariusz

Aktualizacja.

Tata zmarł 20. 06. 2021 r. Nie cierpiał. Zmarł podczas snu, trzymając mamę za rękę. Teraz nasza sytuacja jest po prostu tragiczna. Mama pobiera emeryturę w wysokości 1066 zł na rękę. Rok temu wzięła kredyt na remont dachu (wymiana więźby i pokrycia). Rata wraz z ubezpieczeniem to ok. 1200 złotych. Napisaliśmy do banku prośbę o zmniejszenie wysokości raty, ale jak na razie nie ma odpowiedzi. Próbowałem złożyć wniosek w MOPS-ie, ale przekraczamy dochód o 10 złotych (tak, tak... 1066 złotych to za dużo na dwie osoby). Mama jest chora, ma 74 lata i wiele dolegliwości. Muszę być ciągle przy niej, bo śmierć taty wywołała u niej traumę, z którą walczy do dzisiaj. Nie potrzebujemy wiele – tylko tyle, żeby przeżyć.