Strata dziecka to ogromny ból i niewypełnialna pustka dla obydwojga rodziców. Kobieta po stracie często pyta: "dlaczego ja?", wiele z nich potrzebuje terapii i boryka się z depresją. Niestety, temat poronień w dalszym ciągu traktowany jest jako tabu, a fachowe materiały terapeutyczne są znikome.

Czy wiesz, że szacuje się, iż skala poronień sięga nawet 40 tysięcy rocznie?

Czy wiesz, że kobieta po poronieniu często słyszy słowa: "jesteś młoda, będziesz miała jeszcze dziecko, lepiej teraz niż później", co nie pozwala przeżyć tak ważnego okresu żałoby?

Czy wiesz, że czas na dojście do siebie po stracie nosi formalnie okrutną nazwę urlopu macierzyńskiego?

Czy wiesz, że groby dla dzieci przedwcześnie utraconych to rzadkość?

Czy wiesz, że kobiety są nadal w rejestracjach przychodni ginekologicznych wypytywane o swoje poronienie w towarzystwie postronnych ciężarnych?

To wszystko sprawia, że kobiety po stracie najlepiej czują się w swoim towarzystwie, potrzebują poznać podobne historie poronień, wiedzieć, że nie są same, że inne kobiety przeżywają to, co one. Często poszukują wsparcia i wiedzy na internetowych portalach, gdzie bywają nierozumiane, a nawet okrutnie wykluczane jako nie-matki. Kobieta po stracie nie tylko przeżywa psychiczną traumę, ale też dezinformację. Nie wie, jaką ścieżkę leczenia podjąć, w jaki sposób zabezpieczyć materiał poronny, jak formalnie załatwić urlop w zakładzie pracy, a nawet tego, czy może użyć zwykłego tamponu. Dlatego tak ważne jest wyposażenie je w rzetelne publikacje, wsparcie emocjonalne oraz uświadomienie społeczne. Ale by mogło tak być, konieczne jest tworzenie grup wsparcia, a także upublicznianie historii kobiet po stracie, które decydują się na szczere wyznania po to, aby pomóc innym.

Aby moje marzenie o wsparciu kobiet po poronieniu mogło się ziścić, potrzebne było szczere, bolesne i odważne wyznanie kobiety po stracie, które zostało spisane i którym zainteresowało się renomowane wydawnictwo literackie. By proces ten nie poszedł na marne, potrzebny jest nakład finansowy, gdyż by skutecznie terapeutyzować kobiety i edukować środowiska m.in. medyczne, niezbędne są pomoce dydaktyczne t.j. pomoce automatyczne oraz publikacje terapeutyczne, których w temacie poronień wciąż brakuje! Autentyczna historia losów kobiety po stracie w formie książkowej byłaby ewenementem na skalę krajową i przysłużyłaby się nie tylko samym kobietom, ale także ośrodkom terapeutycznym, medykom, psychoterapeutom. Pomóż mi zrealizować tą trudną, lecz jakże ważną misję!!! #Pomocdlakobietpoporonieniu

Jeszcze kilka słów o mnie... Z zawodu i zamiłowania jestem pedagogiem z kilkunastoletnim doświadczeniem. Przez dekadę zajmowałam się terapią dzieci i młodzieży zagrożonej wykluczeniem społecznym przy pomocy autorskiej metody terapii, wykorzystującej założony przeze mnie przy placówce wsparcia dziennego teatr profilaktyczny. Przez pięć lat pełniłam społecznie funkcję kuratora sądowego do spraw rodzinnych, a także mam na swoim koncie działalność wolontariacką. Mój dorobek pisarski to trzy pozycje z zakresu terapii oraz profilaktyki.

Kolejny materiał pisarski czeka w szufladzie... Bez niego nie jestem w stanie ruszyć do przodu z misją terapeutyczną na rzecz kobiet po stracie dziecka, a które to każdego dnia, także w tej minucie, czekają ze swoim bólem na wsparcie. Pomóż. Każda złotówka ma znaczenie!

Małgorzata Walczak-Klimek

Pisane Z Dna Duszy https://www.facebook.com/profile.php?id=61555956384868