Tomek ma 14 lat,choruje od urodzenia na padaczkę leko­oporną.Od kilku miesięcy wiemy,że ma też rzadką chorobę która zwie się Zespół Dravet jest to choroba u nas w Polsce jeszcze słabo znana.Przez swoje choroby jest dziec­kiem upośle­dzonym w stopniu głębokim...na swoje lata zacho­wuje się jak 2-latek.Mimo tego jest bardzo pogodnym dziec­kiem i typową"przy­tu­lanką"jak nazy­wają go panie ze szkoły specjalnej do której chodzi już 6 rok.Tomuś bierze leki prze­ciw­pa­dacz­kowe od czasu jak skoń­czył pół roku swego życia...do dnia dzisiej­szego.Niestety niewiele one poma­gają,ponieważ ataki nadal są dość częste.Jedynym ratun­kiem jest lek,który musi być spro­wa­dzony z Francji,ale jest to lek dość drogi.Liczymy,że od stycznia 2017 roku lek będzie już na liście refun­da­cyjnej w Polsce.Tomek chodzi ,choć nie biega jak jego rówie­śnicy,mało jest samo­dzielny jedynie sam je ,trzeba go ubrać,roze­brać,umyć,prze­winąć ponieważ nie oznajmia swoich potrzeb fizjo­lo­gicz­nych.Dlatego sporo używamy pieluch,oczy­wi­ście korzy­stamy z refun­dacji na pieluchy,ale ktoś"z góry" uważa,że dwie pieluchy dziennie wystarczą,lecz życie poka­zuje,że jednak to jest mała kropla w wielkim morzu.Na turnusy reha­bi­li­ta­cyjne w tej chwili nie jeździmy,ze względu na wysokie koszta,choć raz byliśmy z 3 lata temu w Zako­panem i 5 lat temu w sana­to­rium w Rabce Zdrój.Staramy się choć na kilka dni w roku jeździć z Tomkiem do Zako­pa­nego,bo widzimy dużą poprawę w jego funk­cjo­no­waniu.Za każdą najmniejszą pomoc bardzo będziemy wdzięczni.Rodzice.

ps.Szczególne podziękowania dla Pani Małgosi,której los ludzi nie jest obojętny jak i psiaków,które u niej znajdują wspaniały dom tymczasowy.Serdecznie pozdrawiamy :)