Mąż choruje przewlekle. Większość z tego co mamy idzie na rachunki i jedzenie . Właściwie reszta ,która nam zostaje jest przeznaczona na walkę męża z chorobą. Na zbyt wiele nie możemy sobie pozwolić. Opiekuję się mężem i trójką naszych cudownych dzieci. To powoduje,że nie mogę pracować. Mąż często jeździ do specjalistów i na leczenie do szpitala. Jego choroba jest nieuleczalna. Czasem , kiedy mam złe i ciężkie dni zastanawiam się dlaczego to nas spotkało. Jesteśmy normalną, kochająca się rodziną. Wychowałam się w spokojnym i skromnym domu. Nigdy nam się nie przelewało ale byliśmy szczęśliwi. Dla swoich dzieci chciałam lepszego życia niż moje. Niestety los chciał inaczej. Widzę jak ciężko przychodzi im żyć ze świadomością ,że tata jest ciężko chory. I wielu rzeczy nie mogą po prostu robić razem. Do tego nasze możliwości finansowe są bardzo ograniczone. Staramy się ale jest ciężko. Bardzo wiele spadło na moje barki. Opieka nad chorym mężem. Do tego codzienne problemy. Moje zdrowie też nie jest już zbyt dobre. Czasem brakuje mi sił ale nie poddaję się, bo mam dla kogo żyć. Nie mam nikogo z kim mogłabym porozmawiać. Szukam wsparcia i pomocy.