Pod koniec lipca doznałem ciężkiego wypadku, diagnoza- zerwanie lub naderwanie 3 więzadeł kolana, które wymagają przeszczepu. Stanąłem przed koniecznością przejścia 2 operacji, wielomiesięcznej rehabilitacji, a na domiar tego wszystkiego, aby kontynuować studia muszę nadrobić różnice programowe, których koszt liczy się w tysiącach. Termin leczenia NFZ- koniec 2020 roku, a operacja jest konieczna jak najszybciej, żeby odzyskać sprawność. Z tego powodu większość leczenia muszę prowadzić prywatnie.

Cześć Wam!

Dzięki, że tu zajrzeliście, to już połowa sukcesu.

Coś o mnie: mam na imię Szymon, mam 21 lat. Oprócz zainteresowań takich jak muzyka, poezja (tworzę poezję śpiewaną), turystyka górska, teatr i wolontariat (jestem wieloletnim wychowawcą harcerskim) mam niesamowite szczęście kształcić się w kierunku, który sprawia mi ogromną satysfakcję. Tym kierunkiem jest farmacja. Studia, które niejednokrotnie zabierają sen z powiek, wymagające i trudne, sprawiają mi tyle satysfakcji, poczucia obowiązku i celu w życiu, że nie ma mowy, abym zmienił je na żadne inne… Tutaj jednak pojawia się problem. Ukończyłem 2 semestry stacjonarnych, jednolitych studiów magisterskich na Śląskim Uniwersytecie Medycznym. Wydział znajduje się, o zgrozo dla niektórych czytających, w Sosnowcu (miejsce na żart o granicy). 2 semestr ukończyłem zdając 5 egzaminów nie schodząc z wynikami poniżej 80%. Sytuacja losowa spowodowana wieloma argumentami osobistymi i zdrowotnymi zmusza mnie do zmiany uczelni na Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu. Zdawałoby się, że głównym problemem było zdanie wszystkich 5 trudnych egzaminów w pierwszym terminie (jakakolwiek poprawka wyklucza z możliwości przeniesienia). Podołało temu bowiem mniej więcej jedna trzecia wszystkich studentów z mojego 160-cio osobowego roku. Po ostatniej wizycie w dziekanacie usłyszałem, że z powodu różnic programowych muszę odrobić zajęcia, które są punktowane na 12 ECTS-ów. Takie odrabianie jest płatne. Płatne srogo. Za jeden punkt uczelnia nalicza opłatę mniej więcej 300-400zł, co prostą matematyką prowadzi do tego, że za sam fakt rozpoczęcia studiów muszę zapłacić około 4000 zł. Do tego dochodzą opłaty za legitymację, rekrutację, dojazdy i dokumenty. Całość przedsięwzięcia szacunkowo będzie mnie kosztować 4500zł.

W tym momencie spadł właśnie cios- wypadek. Przez miesiąc chodziłem od lekarza do lekarza, którzy tylko kręcili głowami z bezradnością i wsadzali nogę w kolejne gipsy i szyny usztywniające. Dopiero gdy umówiłem się na wizytę u ortopedy operującego w szpitalu w Piekarach (koszt jednej wizyty to 250zł), zlecił badania USG (140zł) i rezonans (400zł), po których dowiedziałem się, że unieruchomienie spowodowało tylko i wyłącznie zanik mięśni, bo więzadeł nie da się uratować.

Ortopeda widząc mój stan zadeklarował się, że podejmie przeszczepu więzadła pobocznego strzałkowego połączonego z artroskopią (zabieg rekonstrukcji więzadeł krzyżowych). Żeby jednak tego dokonać, muszę odbyć przedoperacyjną i pooperacyjną rehabilitację (na ten moment nie jestem w stanie określić kosztu, na pewno kilka tys. zł), która razem z zabiegami może postawić mnie na nogi za jakieś pół roku. Pół roku bycia niesprawnym, bez możliwości pracy, ze studiami i przyszłością pod wielkim znakiem zapytania. Studia w tym momencie są jedną z nielicznych rzeczy, która zmusza mnie do walki.

Dopiero kiedy skończyły się inne rozwiązania, kiedy straciłem pracę i niewiele mogę zrobić, zwracam się z prośbą o pomoc do Was. Każda kwota wpłacona na tę zrzutkę przybliża powrót do sprawności, kontynuowania pracy i studiów.

Z góry dziękuję za każde wsparcie, trzymajcie się ciepło!