Drodzy przyjaciele

Jak dobrze wiecie Magdalena nigdy nie obnosiła się ze swoją chorobą, ale też jej nie ukrywała. Bardzo szczerze odpowiadała wszystkim na pytania dotyczące jej stanu zdrowia. Niektórzy z Was byli z nami dłużej w te trudne dni, inni krócej, część dowiedziała się o wszystkim dopiero przed pogrzebem. Dlatego wierzę, iż nikt nie będzie miał nam za złe, że próbowaliśmy raczej przeżywać tą walkę w samotności. Przepraszam wszystkich, którzy chcieli się z Nią spotkać a ja ich odprawiałem, Magdalena pragnęła czerpać radość ze spotkania z Wami. Czekaliśmy na moment kiedy będzie w lepszej formie i w domu.

Od czasu diagnozy Magdalena walczyła z bólem przez 14 miesięcy. W ostatnich tygodniach uaktywnił się przerzut znajdujący się na kręgosłupie powodując paraliż od pasa w dół. Po tygodniu naświetlaniach Magdalena musiała opuścić szpital. Hospicjum miało byś etapem przejściowym przed powrotem do domu. wierzyliśmy, że naświetlanie zadziała, paraliż ustąpi i spędzimy jeszcze te święta razem. Niestety sprawy potoczyły się bardzo szybko...

W odpowiedzi na Waszą chęć pomocy wymyśliliśmy z Magdaleną „zbiórkę”. Chcieliśmy przygotować łazienkę do potrzeb Magdaleny. Choć sytuacja na dzień dzisiejszy zmieniła się, wciąż jednak otrzymuję sygnały z propozycjami wsparcia nas. Aktualnie w naszym bloku trwają prace przygotowawcze do podłączenia naszych mieszkań pod ogrzewanie miejskie, więc remont i tak nas nie minie. Dlatego pomyślałem, że celem naszej zbiórki może być SPEŁNIENIE marzenia Magdaleny o jej łazience.

Ps. Dziękujemy wszystkim za okazywanie nam pomocy w drobnych sprawach życia codziennego. Mira, Franek i Mariusz