Paweł zmaga się z nierównym przeciwnikiem jakim jest mózgowe porażenie dziecięce. Minione 25 lat to ciągła walka o sprawność. Niezliczone godziny rehabilitacji, specjalistyczny sprzęt, który trzeba było wymieniać wraz z dorastaniem syna. Mnóstwo operacji, wszczepiona pompa baklofenowa… Comiesięczne dojazdy do Gdańska w celu uzupełnienia leku... Wszystkich wydatków nie da się po prostu zliczyć. Wciąż pojawiają się nowe potrzeby.

Paweł nie chodzi, nie siedzi, wymaga pomocy w niemal wszystkich czynnościach. Jest uwięziony w swoim niesprawnym ciele. Mimo to jest chłopakiem radosnym, ma swoje mniejsze i większe marzenia, które staramy się w miarę możliwości spełniać.

10 godzin specjalistycznej rehabilitacji kosztuje 1500 zł, a to kropla w morzu potrzeb. Wszystkie ostatnio zarobione i zebrane środki przeznaczyliśmy na bardzo drogi podnośnik sufitowy, by móc transportować syna między pomieszczeniami w mieszkaniu. By móc posadzić go na wózek. Kolejnym zakupem był nowy wózek, stara spacerówka już się rozlatywała. Syn użytkował ją 7 lat!

Wydatki na leczenie i usprawnianie Pawła nigdy się nie skończą.

Pomóż mu i nam w ten nierównej walce.

Ponieważ przez moją naiwność , dobre serce i posiadanie sumienia, nasza sytuacja uległa drastycznemu pogorszeniu. Tata Pawła już pracuje na dwa etaty, często po 20 godzin na dobę i tu wielkiego pola manewru już nie ma. Podjął dodatkowe zatrudnienie, bo marzyliśmy o przystosowaniu mieszkania, albo chociaż łazienki do potrzeb Pawła. Najwyższy też już czas wymienić auto na nowsze, stary niedługo osiągnie pełnoletność, wciąż się psuje. Niestety wszystkie posiadane środki będziemy musieli przeznaczyć na spłatę dość niespodziewanego zadłużenia i koszty założenia sprawy sądowej. Nie chcę tu pisać o szczegółach, nieprzyjemne sprawy rodzinne. Z powodu niewielkich oszczędności raczej nie mogę liczyć na zwolnienie z opłat sądowych i pełnomocnika z urzędu, a mecenas, do którego udałam się po poradę stwierdził, że sama sobie nie poradzę.

Pieniądze zebrane na tej zrzutce pochodzą w większości z bazarku, na którym sprzedaję wykonane przeze mnie zakładki, mam nadzieję, że nikt nie będzie miał nam za złe, jeśli tym razem środki te przeznaczymy na comiesięczne dojazdy do Gdańska w celu uzupełnienia leku w pompie baklofenowej, odzież dla Pawła, który zaczął zajęcia na Warsztatach Terapii Zajęciowej i musimy uzupełnić mu braki w garderobie i po prostu inne potrzeby obydwu synów, edukację, a w skrajnych przypadkach nawet żywność. Wychowujemy jeszcze 14-letniego Łukasza.

Część jak zwykle przeznaczę na zakup materiałów niezbędnych do wykonania rękodzieła i oczywiście opłacenie wysyłek, ponieważ całość wpływa na zrzutkę.