Mieszkamy w małym miasteczku, niemal każdy każdego zna... Połączyła nas miłość do zwierzat, troska i empatia dla bezdomniaków.

Nie mogliśmy pogodzić się z widokiem przemykających po miasteczku bezdomnych kotów - zwykle chorych lub rannych, często kotek w niekończącej się ciąży, podrzucanymi do budek albo w karzaki - kociąt albo sierot, których mamę otruto, zakatowano lub zabito na drodze oraz ciągłymi informacjami o kolejnym otrutym kocie, który padł ofiarą zwyrodniałego, złego czlowieka.

Brak reakcji jest przyzwoleniem na dziejące sie zło a my się na nie nie godziliśmy. Postanowiliśmy działać. Jestesmy nieformalną grupą zwierzolubów, którzy starają sie naprawiać rzeczywistość.

Mimo pomocy naszych, lokalnych urzędników, własnych środków, bazarków i zbiórek, które wspierają cudowni i wrażliwi ludzie - ogrom pracy i potrzeb często nas przerasta. Każdy rachunek za leczenie bezdomniaka napawa nas strachem, choć nasze kochane lecznice i lekarze w nich leczący są wyrozumiali i traktują nas często bardzo specjalnie przy podliczaniu kosztów, to sami wiecie, że to niemałe wydatki.

Wyłapujemy koty z których cześć jest sterylizowana na zlecenie i koszt UMiG a pozostałe na nasz koszt.

Koty, które wyłapujemy sa szczepione, odrobaczane, jeżeli to konieczne - leczone. Często - zwłaszcza młodsze lub sędziwe) - socjalizujemy w domach tymczasowych (jeżeli uda się znaleźć dobrą duszyczkę) aby znlaeźć im potem kochających opiekunów - takich na stałe. Wszystkie koszty pobytu kotów na "tymczasie" pokrywamy z uzbieranych środków.

Przez cały rok wraz z UMiG dokarmiamy bezdomniaki, bo sama sucha karma (której koszt pokrywa miasto) nie jest najzdrowszym modelem odżywiania kotow.

Stawiamy też budki, czasem nawet je budujemy, potem wypełniamy słomą i z radoscią patrzymy jak chude dupki moszczą się chowając przed mrozem, śniegiem, czy lodowatym deszczem.

Poświecamy swój czas, środki, samochody, użyczamy domy, wykorzystujemy wszelkie umiejętności i znajomości - zupełnie bezinteresownie. Każdy zaopiekowany, wysterylizowany, wyleczony kot jest dla nas zaplatą a dom dla niego premią do zapłaty. W ubieglym roku uratowalismy ponad 30 kotow. Kazdego mruczka, ktoremu nie mogliśmy pomóc, wyleczyc czy uratować nosimy w sercu jak drzazgę i wespół opłakujemy. To nas jednak jeszcze bardziej mobilizuje do dzialania, bo nie będziemy bezczynnie patrzeć gdy dzieje się zło.

Dlatego działanie pozostaw nam, tylko wesprzyj nas w tym zmienianiu świata aby nikt z nas nie czuł się bezradny, kiedy bezbronne, cierpiące i zmarzniete kitku kona gdzieś przysypane śniegiem czy błotem.

Po prostu bądź człowiekiem 🙂