Witajcie Przyjaciele Dharmy.

Reprezentuję świątynię buddyjską tradycji therawada położoną w miejscowości Fardapur w środkowych Indiach. Klasztor leży w niezwykle malowniczym i pełnym starożytnych buddyjskich świątyń miejscu, zaledwie kilka kilometrów od słynnych jaskiń Adźanta, otoczony dziewiczą dżunglą, w której jeszcze dzisiaj na wolności żyją tygrysy.

Świątynia została właśnie podarowana polskiej Sandze, by ta mogła stworzyć miejsce na trening i kształcenie polskich mnichów i mniszek buddyjskiej tradycji therawada. Okoliczna ludność jest wspaniała, życzliwa i pomocna, choć niezwykle biedna. Stan przekazanych zabudowań jest mizerny, brakuje nawet toalety. Mieszkańcy Fardapur, przy odrobinie wsparcia finansowego pokrywającego zakup materiałów budowlanych, są gotowi do przeprowadzenia remontu i rozbudowy świątyni. W planach jest stworzenie warunków dla pięciu mnichów z Polski oraz kilku świeckich praktykantów.

Na terenie klasztoru planowane jest utworzenie szkoły językowej, w której zarówno adepci z Polski, jak i lokalna społeczność będą mieli możliwość nauki języka angielskiego, a mnisi dodatkowo lekcje sanskrytu i pali. Dla osób świeckich z Polski przewidziane jest utworzenie centrum medytacji i odosobnień.

Polski klasztor prowadzony jest przez polskiego mnicha Suthammo Bhikkhu pod egidą Sanghi ze Sri Lanki. Indyjscy mnisi z Aurangabad oraz tajscy z zakonu po drugiej, południowej stronie rezerwatu Adźanta potwierdzili gotowość pomocy w edukacji i treningu polskiej Sanghi.

Na potrzeby klasztoru konieczne jest zakończenie budowy szaletu, pięciu Kuti (celi dla mnichów), zadaszenia piętra wihary (miejsca do medytacji i nauki) oraz remont świątyni, która jest w dość opłakanym stanie. Jeśli wystarczy zebranych środków finansowych, to do klasztoru zostaną przyjęte dwie sieroty z ulic Kalkuty lub Bombaju. Okoliczna ludność, choć sama bardzo biedna, zgodziła się ponieść koszty wyżywienia zarówno mnichów z Polski, jak i dwóch sierot, których wychowaniem mnisi się zajmą.

W Polsce utworzenie zakonu buddyjskiego jest póki co mało realne. Brakuje wiedzy o buddyzmie i wspierających Sanghę buddystów. Jest jednak kilka osób chcących zakosztować monastycznej praktyki. Osoby znające język tajski mogą bez problemu wstąpić do zakonu w Tajlandii, znający biegle angielski mogą wstąpić do dowolnego klasztoru na Sri Lance lub w Indiach. Natomiast rodacy bez znajomości języka obcego od teraz będą także mieli możliwość nauki i praktyki w klasztorze Fardapur w Indiach. Każda ofiarowana złotówka się liczy i przybliża polski klasztor do świetności, pozwalając polskiej Sandze wzrastać.