Bardzo dziękuję za wszystkie wpłaty, w ciągu doby zebraliśmy już pełną zadeklarowaną początkowo kwotę, ale zbiórka nadal trwa, wsparcie bardzo się przyda!

Katia, jej mąż Wolodia i ich dwie córeczki to mieszkańcy osady siedlisk rodowych Zvon Gora na Białorusi. Poznałam ich w 2016 roku, kiedy podróżowałam po osadach, i zachwyciłam się nimi, ich historią i czystością ich serc.

Katia to czysta i dobra dusza, niezwykle delikatna i krucha istota, choć wewnątrz bardzo silna. Pisze wiersze, zajmuje się domem i córkami. Jest w ciąży, trzecie dziecko przyjdzie na świat w lutym.

Wolodia znał się na sadownictwie i ogrodnictwie, wiedział mnóstwo na ten temat. To był niezwykle ciepły i dobry człowiek. Uwielbiał korowody, kochał przyrodę, wyremontowal stary dom i urządził całe siedlisko samodzielnie.

Piszę o Wolodii w czasie przeszłym, bo niestety... 19 grudnia tego roku Wolodia zmarł, pozostawiając kochającą go rodzinę i przyjaciół z osady. Zachorował nagle, na zapalenie zatok, były jakieś powikłania, tracił świadomość, miał wysoką gorączkę. Nie chciano go przyjąć do szpitala, dopiero 4 szpital się zgodził. Niestety, po operacji zapadł w śpiączkę, w której leżał ok. miesiąca. Nie udało się go uratować.

Wiem, że Katia i dziewczynki mają wsparcie od rodziny i przyjaciół, ale na Białorusi bywa bardzo ciężko finansowo. Dlatego postanowiłam założyć zrzutkę, by je wspomóc materialnie w tym bardzo trudnym czasie.

Proszę, pomóżmy razem Katii i dziewczynkom. Będę Wam wdzięczna za każdą pomoc, przekażę wszystko przyjaciołom na Białorusi.

Więcej o rodzinie Kuchto możecie obejrzeć i posłuchać w filmiku, który przetłumaczylam, napisy włączają się na dole po prawo.