Tragedia tej rodziny zaczęła się wraz z dniem, kiedy pani Agnieszka źle się czuła. Mimo że siostra zawiozła ją do szpitala niemal natychmiast, jej stan wciąż był bardzo ciężki. Co musiała czuć w tamtych chwilach, mając świadomość, że jej dzieci czekają na nią w domu, czekają na mamę, która wróci... Następne trudne godziny sprawiły, że pani Agnieszka nie była już w stanie wstać z łóżka. To wtedy została przyjęta do szpitala, ale było już za późno...

Co musiała czuć mama trójki dzieci, wiedząc, że odchodzi, jak bardzo musiała bać się o każde z nich... Tego nie dowiemy się nigdy... Dziś jej malutkie dzieci muszą nauczyć się żyć bez najważniejszej osoby w życiu, bez mamy. Mamy, która jest ukojeniem, mamy, która jest pocieszeniem, mamy, która każdy dzień zamienia w piękne święto. Jak wytłumaczyć im, że już nigdy nie zobaczą jej uśmiechu, nie poczują wsparcia? Jak wytłumaczyć, że brutalny los zabiera tych, którzy są tu tak bardzo potrzebni?

Kto, jak nie mama wytłumaczy, kto pokaże, co jest w życiu ważne, kto wskaże drogę, którą można dojść do dobrej dorosłości? Dziś rodzeństwu pozostała najbliższa rodzina, która staje na głowie, by rzeczywistość, choć wciąż nie do zaakceptowania, była na tyle dobra, by móc przeżywać każdy dzień...

Lenka ma 4-latka, Zuzia 6, a najstarszy Daniel 9. Żadne z nich nie jest na tyle duże, by zrozumieć, co się stało, by pojąć, dlaczego mama już nie wróci... Od dnia śmierci pani Agnieszki jej dzieci idą spać z myślą, że już nigdy mama nie przyjdzie dać im buziaka na dobranoc, nie będzie życzyć dobrej nocy, bo jej już po prostu nie ma...

Każde wsparcie będzie dla tych dzieci szansą na lepszą przyszłość. Nikt, nigdy nie zastąpi im mamy, ale wspólnie możemy im pokazać, że mimo ogromnej tragedii, która ich spotkała, świat może być dobry, może być piękny. Z pewnością minie wiele lat, zanim się to stanie, ale z Twoją pomocą jutro tych dzieci może być dobre.