Moim marzeniem było zostać kierowcą – dziś proszę Was o pomoc, by do tego wrócić.

Cześć, nazywam się Dominika i chciałabym podzielić się z Wami moją historią – prawdziwą, bolesną, ale wciąż pełną nadziei.

Od zawsze marzyłam o pracy za kierownicą. Moja przygoda zaczęła się od pracy w firmie Diagnostyka, gdzie przez 2,5 roku zajmowałam się transportem krwi – z przychodni, szpitali, a także w nagłych przypadkach. Pokonałam pół Polski, pomagając ludziom. Niestety, uległam poważnemu wypadkowi drogowemu. Strach i trauma sprawiły, że musiałam na jakiś czas zrezygnować z zawodu.

Po pół roku przerwy wróciła we mnie pasja – postanowiłam zostać kierowcą taksówki. Pracowałam w jednej z korporacji przez rok, aż w końcu pojawiła się szansa na spełnienie marzenia – dzięki orzeczeniu o lekkim stopniu niepełnosprawności mogłam ubiegać się o dofinansowanie z Urzędu Pracy na rozpoczęcie działalności gospodarczej.

Udało się! Dostałam 69 tysięcy złotych i kupiłam wymarzony samochód – Forda Fusion w wersji hybrydowej. Dla mnie – limuzyna, spełnienie marzeń! Auto było zadbane, od pierwszego właściciela. Piękne i bezpieczne.

Niestety, szczęście nie trwało długo.

14 października 2023 roku o godzinie 21:40 doszło do tragicznego w skutkach wypadku. Jechałam ulicą Próchnika w stronę Kilińskiego. Stałam na czerwonym świetle, ruszyłam, gdy zapaliło się zielone – wtedy z impetem uderzył we mnie samochód pędzący ulicą Zachodnią. Miał czerwone światło od 17 sekund… Mam nagranie z kamerki, które to potwierdza.

Auto zostało doszczętnie zniszczone. Cudem przeżyłam – ja i moja pasażerka. Sprawca uszkodził również inny pojazd. Nie zabrano mu prawa jazdy – jedynie mandat w wysokości 3000 zł.

Ja zostałam bez auta, bez pracy, z bólem i z kredytem.

Otrzymałam odszkodowanie w wysokości 45 tysięcy złotych, ale musiałam je zwrócić do Urzędu Pracy – ponieważ działalność gospodarcza nie mogła dalej funkcjonować bez samochodu. Nadal spłacam część tej kwoty w ratach.

Dodatkowo – mam stałe koszty leczenia i nie jestem w stanie odłożyć na nowe auto. A moje marzenie? Wciąż takie samo. Chcę wrócić za kółko. Pracować. Pomagać. Wozić ludzi z punktu A do punktu B – bezpiecznie i z uśmiechem.

Dlatego zwracam się z ogromną prośbą – jeśli możesz, pomóż mi wrócić na drogę. Każda złotówka, każdy grosz się liczy. Chciałabym kupić bezpieczny, sprawdzony samochód, który pozwoli mi wrócić do pracy jako kierowca taksówki i zacząć wszystko od nowa.

Załączam zdjęcia auta po wypadku. Na życzenie mogę udostępnić również notatkę policyjną lub dokumentację z ubezpieczenia – wszystko po to, byście mieli pewność, że to wszystko naprawdę się wydarzyło.

Z całego serca – dziękuję.

Dominika