Wyobraź sobie, że w trakcie upału nosisz na sobie ciepłe ubranie, bose są tylko Twoje stopy. Szukasz nimi skrawka trawnika, chłodniejszej ziemi, ale pod nimi tylko gorący, gorący beton... Podopieczni schronisk nie muszą sobie tego wyobrażać. Mimo wysiłku wolontariuszy, dziesiątki łapek codziennie szukają cienia. W zestawie od pogody otrzymują pragnienie, które trudno ugasić. 

To, co mogłoby trochę pomóc, to mata chłodząca.

Nazywam się Ania Różak – przedstawiam się, abyś wiedział_, kto bierze odpowiedzialność za pieniądze, które zdecydujesz się wpłacić, za te maty, które za nie zamówimy (to nasza – Twoja, moja, innych zrzutkowiczów – inicjatywa). Wychowuję pieska, Zmorcię, którą cudowne panie z fundacji wyciągnęły z rowu, kiedy piesia była jeszcze szczeniaczkiem. Zmorka miała szczęście – już w wieku 3 miesięcy trafiła do nas. Nie poznała głodu, nikt jej nigdy nie porzucił, nie zbił. Sama nie wie, ile miała szczęścia. Psy w warszawskim schronisku „Na Paluchu” mają go troszeczkę – są bezpieczne, pod opieką weterynarza. Tylko że wolontariusze, choć serducha mają tak pojemne, że mieszczą całą tę psią biedę, nie zastąpią im rodziny.

A do tego wszystkiego jeszcze ten upał. 

Jakby tęsknota za rodziną, która miała być na zawsze, a porzuciła gdzieś w lesie, jakby blizna po łańcuchu, który wrósł w szyję, jakby dzieciństwo w schroniskowym kojcu to nie było dla tych psiaków dość. Ile można cierpieć? Ile można podbiegać do kraty boksu, licząc na to, że ten człowiek zabierze je w końcu do domu?

Na dom czeka Leon.

https://napaluchu.waw.pl/pet/012302913/

To psi emeryt, w schronisku znalazł się nagle, nie wie, dlaczego, jest zdezorientowany, wystraszony i nadal trochę nieufny.

Na dom czeka Nutka.

https://napaluchu.waw.pl/pet/012401212/

Psinka, którą schronisko przeraża tak bardzo, że wolontariusze muszą wynosić ją na spacer na rękach, bo boi się przejść wśród boksów. To, jak bardzo lubi się przytulać i jak łatwo można ją spłoszyć, daje obraz tego, że ktoś musiał ją kiedyś mocno skrzywdzić. Jednak Nutka to 4 kilo nadziei. Nadziei i na dom.

Na dom czeka Rina.

https://napaluchu.waw.pl/pet/012300390/

Ot, kundelek. Kulawy, lękliwy, w dodatku złodziejka – bo jej oczy kradną serca wszystkim, na których spojrzy. Jednak najwyraźniej nieskutecznie, bo Rinka nadal czeka na dom w schronisku...

Wszystkie czekają w upale. Chciałabym napisać, że czekają cierpliwie, ale czekają apatycznie, lękliwie, z nadzieją i bez niej. Czekają, bo nie mają innego wyboru.

Największą pomocą dla schroniska jest adopcja. Ale nie każdy może sobie na nią pozwolić. Nie wszyscy podchodzą do tego świadomie i odpowiedzialnie – gdyby tak było, nie pisałabym właśnie dla Was tego tekstu. Najprawdopodobniej Tobie, tak jak i mi, obejrzenie krótkiego materiału od Dzień Dobry TVN i psach cierpiących z powodu przegrzania w schroniskach zapewni przeciek w okolicy oczu (materiał zobaczycie tutaj: https://www.facebook.com/watch/?mibextid=WC7FNe&v=509650734930467&rdid=vQsKAGEcL4qFY8Kj )

Nie mogę przygarnąć kolejnego psa, ale mogę pomóc. Jeśli i Ty jesteś w takiej sytuacji, zapraszam Cię do zrzutki na maty chłodzące dla psów. Jedna w rozmiarze L kosztuje 59,90, chciałabym kupić ich choć 30, dlatego kwota zrzutki to 2000 zł.

Niezależnie od tego, ile uzbieramy, za tyle kupię maty. Wcześniej napiszę do producentów, aby zapytać, czy przy takim hurtowym zamówieniu mogą uwzględnić rabat – jednak musimy liczyć się z tym, że nie mają obowiązku tego robić.

Wyobraź sobie, jak to jest, kiedy w środku upalnej nocy przez okno w końcu wpada chłodne powietrze. Myślę, że to uczucie porównywalne do tego co poczują psiaki, które w końcu znajdą trochę chłodu pod łapami. Maty chłodzące to dla nich nie luksus, to potrzeba. To komfort w czasie, gdy czekają na swój wielki dzień. 

Każda złotówka to kawałek chłodnej maty. Sprawny, że oczekiwanie na dom (który w wielu przypadkach pewnie pozostanie tylko smutnym, psim marzeniem) będzie choć trochę łatwiejsze. 

Każdy psiak, niezależnie od historii, zasługuje na odrobinę komfortu. Nawet jeśli to tylko chłodna mata w upalny dzień.