Dzień dobry. Mam na imię Jadzia

Potrzebuje wsparcia, nie dla mnie, tylko dla mojego najlepszego przyjaciela ☹️ tylko proszę przeczytajcie do końca.

Opowiem Wam moją historię.

Od od 7 roku życia choruje na padaczkę i zespół maniakalny natręctw. 

Moje życie z tymi chorobami nie jest łatwe, ale walczę i staram się walczyć o każdy dzień. 

Pochodzę z małej wioski pod Krakowem, mam dobrą i kochająca rodzinę. Zawsze mogę na nich liczyć, ale finansowo nie jest nam łatwo.

 Moje rozległe dolegliwości chorobowe pochłaniają mnóstwo pieniędzy. Jak tylko zdrowie mi pozwala to podejmuję pracę, bo wiem, że rodzicom jest ciężko. Ostatnio pracowałam w sklepie jako pomoc.

Jeszcze będąc w szkole specjalnej chodziłam na hipoterapie. Wtedy po raz pierwszy zauważyłam, jak bardzo pomaga mi kontakt z koniem.

Zaprzyjaźniłam z trenerka, która mnie doskonaliła mnie w kierunku parajeździectwa. 

 Ale żeby w pełni korzystać z tej formy pomocy to potrzebowałam konia.

Znalazłam więc stadninę gdzie mieli hucuła. I za moje odłożone pieniądze mogłam go wziąć w używanie. 

Hucuł był moim marzeniem, bo wcześniej w szkółce jeździłam już na nich i wiedziałam, że to koń idealny dla mnie.

 I tak znalazłam Promyka. Zaprzyjaźniłam się z nim i pokochałam. Ale mój Promyk nie był całkowicie zdrowy.

Od zawsze miał problemy fizjoterapeutyczne z powięziami całego ciała i problemami z nogami, które prawdopodobnie miał od urodzenia. 

 Okazało się też, że ma zwyrodnienia w obu przednich nogach, więc podkuliśmy go i przestał kuleć!  

Jeździłam na nim dosyć długo i było nam razem cudownie, wtedy i ja czułam się lepiej.

Z czasem pojawiły się problemy z tylnymi nogami, więc też go podkuliśmy i znów było lepiej.

 Ale niestety zerwał sobie ścięgno międzykostne. 

 Leczyliśmy go.. i już było lepiej ale znów sobie naderwał mięsień piersiowy i ledwo co chodził. Ale wszystko to przezycieżylismy i było na prawdę dobrze.

Wtedy niestety ja zaczęłam się źle czuć psychicznie i fizycznie.

Znów nie jestem w stanie chodzić do pracy, bo się boje, mam lęki i natrętne myśli, które są bardzo uciążliwe. 

A ten koń to dla mnie najlepsza terapia i kocham go nad życie. I tylko dla niego mam powód do życia. 

Niestety po kolejnym kosztownym podkuciu mój koń dostał ropy w obu kopytach niewiadomo skąd.

Teraz czekamy na weterynarza, by to wszystko sprawdził i żeby ta ropa się ustąpiła. A mój koń kuleje i cierpi, bo potrzebuje podków, a ja nie mam tyłu pieniędzy aby zapłacić za wizytę weterynarza i potem za kowala.

Sama choruje muszę mieć na lekarzy i leki, a to kosztuje i przez moje zdrowie mi nie starcza na jego leczenie. A to 400 zł kowal i 500 zł weterynarz.

 Dla mnie to ogromne koszty. Tyle razy mu pomagałam i teraz też chce i nie zostawię go w bólu. Jedna faktura za wizytę gdy badaliśmy i wyszło że ma ropę opatrunki itd

Promyk chce chodzić i biegać, a nie może bo go bardzo boli.

Ja też chcę się cieszyć jazda na nim. Nie jeździmy ponad pół roku, bo wciąż go leczę.

 Jest już tak blisko by wszystko było dobrze, żeby wyzdrowiał, wiem że jak on będzie zdrowy to ja też się poczuje lepiej. 

Pomóżcie nam proszę, by wszystko się ułożyło.

Potrzebuje na kowala i weterynarza, by go zbadał i zobaczył co z tymi kopytkami.

 Bardzo, bardzo proszę o pomoc dla mojego przyjaciela.