Mówią ,że nieszczęścia chodzą parami 😿

My już mamy trzy 🐈🐈🐈

Herman był pierwszym z kotów , które wydałam do adopcji od niego wszystko się zaczęło.

Było to w czerwcu 2016 roku, dostałam wtedy telefon od znajomej że znalazła kotka błąkał się przy jej bloku,był bardzo brudny ,wychudzony , zapchlony , ale do człowieka lgnął całym sobą.

Znalazłyśmy mu domek , adoptował go Pan, który mieszkał sam, Herman był więc jedynakiem co nie bardzo mu jednak pasowało.

Pomagłam kotu i jego Panu znaleźć towarzysza dla Hermiego .

I tak we dwóch sobie spokojnie żyli ze swoim Panem.....Herman i Gucio 🐈🐈❤

Jednak nic nie jest proste, niedługo potem ich opiekun zachorował, jego nerki odmówiły posłuszeństwa.

I zaczęła się walka, ciągłe wizyty w szpitalach, badania, dializy i czekanie na przeszczep nerki.

Kotki w tym czasie miały oczywiście opiekę, były razem we dwóch Herman i Gucio 🐈🐈❤nierozłączni.

Żeby jednak nie było za łatwo, nadszedł termin przeszczepu, wiadomo było, że ich Pan spędzi tym razem dłuższy czas w szpitalu, ale znalazł im opiekę na ten czas .

Nawet kilka razy prosił, że gdyby nie przeżył to mam znaleźć chłopakom wspólny dom , bo nie wyobraża sobie żeby ich rozłączyć.

Jak się domyślacie nie były to łatwe rozmowy, ale obiecałam, że jeśli zajdzie taka konieczność to pomogę.

Pan pojechał do szpitala , kotki do domu opiekunki.

Trochę to wszystko trwało, ponieważ pojawiły się komplikacje.

W tym czasie zachorował Gucio, do dziś nie wiadomo co dokładnie mu było, czy z tęsknoty za swoim Panem, zmianą miejsca? Niewiadomo.

Gucio w przeciągu dwóch tygodni odszedł za tęczowy most........ 🐈🌈 możemy gdybać że to Fip.

Możemy sobie tylko wyobrazić co wtedy przeżywał ich Pan leżący w szpitalu , niemogący nic zrobić 😓

Możemy sobie tylko wyobrazić co wtedy przeżywał

Herman z dala od swojego Pana , traciwszy swojego przyjaciela 🐈🐈💔💔💔, w obcym domu.

Niedługo później Pan wrócił do domu ze szpitala , Hermi też wrócił do domku, ale byli już tylko we dwójkę. Obydwaj bardzo tęsknił za małym łobuzem Guciem .

I tak została podjęta decyzja o przygarnięciu kompana dla Hermana, nieważne czy biały czy rudy czy czarny.... miał być biedny kocurek , który potrzebuje domku.

Od października 2020 mieszka z nimi kocurek Ramirezek , który niestety nie przypadł do gustu Hermankowi ...... (nigdy nie może być za łatwo ), ale ich Pan robił wszystko , żeby chłopaki się polubiły...

z czasem nawet razem śpią 😉😹.

Tydzień temu Herman zaczął się źle czuć, nie chciał jeść, bardzo schudł, tylko leżał, bardzo ciężko oddychał.

Jego Pan prosił, żebym wziąła go do weterynarza, ponieważ on sam ostatnio bardzo źle się czuje , oczywiście nie odmówiłam, wzięłam Hermiego do lekarza.

Początkowe wyniki były dobre, nic nie wskazywało, że coś złego się dzieje. Pani doktor kazała wziąść kotka na konsultację kardiologiczną.

W miarę szybko udało mi się załatwić wizytę, czekaliśmy 3 dni .

erman coraz ciężej oddychał , jego płuca zalewał płyn, do tego stopnia , że nie dało się zbadać serca, trzeba było ściągnąć płyn z płuc.

Hermi był bardzo dzielny, serduszko okazało się zdrowe, jednak płyn wskazywał tylko jedno.

Miałam już dość, naprawdę dość...liczyłam na CUD.

Z Panią doktor wysłałyśmy krew na proteinogram i chyba już nic więcej nie muszę pisać .

Świat się zawalił....dla Hermana, jego Pana i dla mnie też 😭😭😭

Zastanawiam się co robić dalej , przecież nie mogę się poddać, nie mogę ich zostawić samych , Herman umrze, jego Pana nie stać na leczenie, jest na rencie, mnie w obecnej chwili też nie biorąc pod uwagę brak możliwości zarobku.

Kolejna zbiórka to się nie uda, nie ma opcji.

Biedny Herman , ma 9 lat , jak im pomóc?

Czasem brak już sił na to wszystko, ale nie mogę ich zostawić, chyba mnie rozumiecie........

nie mogłabym nic nie robić, nie spróbować

Dlatego znów proszę Was , ponieważ zawsze mogę na Was liczyć, proszę o pomoc

🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏