Zulay to po czeczeńsku Zosia. Tak mówią do mojej przyjaciółki polscy znajomi. Poznałyśmy się kilka lat temu w jednym z warszawskich centrów sąsiedzkich, gdzie wtedy pracowałam. Zula przygotowała wtedy dla nas i grupy seniorów pyszną czeczeńską chałwę i od tego czasu wpadała na pogaduchy i na zajęcia regularnie.

Zula w wieku prawie 60 lat musiała uciekać ze swojego kraju przed wojną i prześladowaniami. Reżim odebrał jej wszystko, potem straciła córkę i zaczęły się poważne problemy z jej zdrowiem. Po wielu miesiącach od ucieczki udało się jej uzyskać prawo pobytu w Polsce. I mieszka tu już 9 lat.

Żyje w Warszawie sama, stara się być całkowicie samodzielna. Jest przy tym bardzo pogodną i pozytywną osobą. Uwielbia pomagać innym. Była wolontariuszką m.in. w Instytucie Hematologii i w Stowarzyszeniu Interwencji Prawnej. Nie wyobraża sobie nie zareagować, jeśli komuś potrzebne jest wsparcie albo ochrona.

Przez te 9 lat w Warszawie pomieszkiwała kątem w różnych miejscach: na Pradze, pod Warszawą, tu i tam. Miała ze sobą mały tobołek z najważniejszymi rzeczami, by zapewnić sobie minimum komfortu. Inne, mniej potrzebne rzeczy czekały na nią rozproszone w różnych zaprzyjaźnionych schowkach. Możecie sobie wyobrazić, że dla osoby w każdym wieku taka sytuacja jest bardzo trudna - a Zulay jest przecież emerytką. Prawie nigdy nie możesz tak naprawdę odpocząć, poczuć się swobodnie, bo jesteś zawsze - jak mówi Zula - "w gościach". Niewiele możesz zaplanować, bo zawsze mieszkasz gdzieś tymczasowo, dzięki czyjejś dobrej woli.

Zulay jest bardzo wdzięczna każdej osobie, która jej pomagała oferując dach nad głową, ale zawsze marzyła o swoim miejscu do życia.

W marcu 2020 roku komisja Warszawskiego Centrum Pomocy Rodzinie przyznająca mieszkania socjalne osobom w uchodźstwie pod ochroną zgodziła się dać nowy dom dla Zulay. Jest przestronny, choć to niewielka kawalerka. Słoneczny z widokiem na spokojną ulicę.

Brakuje tam jednak wielu podstawowych sprzętów. Powoli kompletujemy talerze, kubki, sztućce...

Bardzo przydałyby się jednak służące już na lata:

• szafa na ubrania.

Mamy już:

• regał na podręczne rzeczy i kilka książek
• stół
• krzesła.

Dziękujemy!

Administracja wykonała bardzo podstawowy remont. W wielu miejscach są niedoróbki. Zulayka chciałaby się urządzić po swojemu. W planach jest m.in. przebudowa kuchni i łazienki, wymiana drzwi wejściowych, które przepuszczają każdy dźwięk i hałas.

Zula ma poważne problemy z kręgosłupem i wymaga operacji stawów biodrowych i kolan. Dlatego zamiast wanny chcemy zamontować w jej łazience prysznic.

Zanim Zula nie uzyska obywatelstwa jej przychody nie pozwolą na pokrycie wszystkich codziennych wydatków, m.in. leków. W tej chwili ma prawo do zasiłku, który w większości pożera czynsz. Dlatego pieniądze ze zbiórki pójdą również na opłaty administracyjne.

Zula najchętniej zaprosiłaby wszystkie osoby, które zdecydują się jej pomóc na czeczeńskie specjały do swojego małego mieszkanka. Bardzo bym chciała, żeby było nas bardzo, bardzo dużo! :) Czekamy na Waszą pomoc.

*Ze względu na to, że Zulay jest uchodźczynią polityczną poprosiła, by dla własnego bezpieczeństwa nie ujawniać jej wizerunku.