Nie zbieramy na wycieczkę i nie prosimy o wiele, jedynie o Waszą pomoc, ponieważ tylko wspólnymi siłami jesteśmy w stanie pomóc samotnemu małżeństwu, wstać z kolan i godnie żyć, bo jak inaczej nazwać sytuację, w której dwie dorosłe osoby mają przetrwać za 1,50zł dziennie? Pani Małgorzata (58 l.) i pan Zenon (58 l.) to wspierające się małżeństwo absolutnie bez nałogów (sprawdziliśmy to dokładnie). Rok temu poznaliśmy ich w czasie akcji Szlachetna Paczka. Utrzymujemy do teraz kontakt i staramy się im pomóc jak możemy. Pani Małgosia i Pan Zenon to bardzo mili, uczynni ludzie z wielkim sercem. Za każdym razem kiedy ich odwiedzamy to dzielą się wszystkim czym mają, aby nas serdecznie ugościć. Pan Zenon całe życie, ( jak to w Polsce bywa - bez umów) pracował w branży budowlanej. Trzy lata temu miał dwa udary. W ich wyniku nie mówił oraz praktycznie nie poruszał się. Obecnie, dzięki rehabilitacji oraz sile i wytrwałości może samodzielnie chodzić i normalnie rozmawiać. Powrót do pracy jest niemożliwy. Nie przysługuje mu renta. ZUS odmówił renty specjalnej dla Pana Zenona mimo wniosków, pism, odwołań. Ciężar utrzymania wzięła na siebie pani Małgorzata. Kobieta pracowała jako pomoc kuchenna, jednak skończyła się jej umowa i od ponad roku pozostaje bez pracy. Nikt nie chce zatrudnić osoby przed emeryturą. Małżeństwo utrzymuje się z zasiłku Pana Zenona oraz z zasiłku pielęgnacyjnego Pani Małgosi czyli razem około 700 zł, z czego komornik zabiera część nieopłaconego czynszu. Koszty utrzymania mieszkania wynoszą 400 zł. W mieszkaniu, odcięto gaz. Pan Zenon nie wykupuje leków, na które potrzeba ok. 100 zł. MOPS po naszej interwencji przyznał jeden obiad na pół. Mimo bardzo trudnej sytuacji małżeństwo nie poddaje się. Pani Małgosia aktywnie szuka pracy. Pan Zenon czeka na kolejną rehabilitację. Dbają o siebie jak mogą. Najważniejsze potrzeby rodziny są zwykłe – są po prostu głodni. Udało Nam się w zeszłym roku, z pomocą przyjaciół zorganizować Szlachetną Paczkę i wesprzeć Tych potrzebujących ludzi. Kupiliśmy węgiel na zimę, trochę chemii gospodarczej i artykułów spożywczych, ale to nie wystarczy. Sami, bez Was nie damy rady finansowo, a sumienia nie pozwalają nam zostawić głodujących, starszych osób bez wsparcia. Chcemy spłacić zadłużenie komornicze, zaległości za gaz i czynsz. Kupić potrzebne artykuły do normalnego codziennego funkcjonowania. Zakupić jedzenie, leki i opał na najbliższą zimę.