Pierwsza rozmowa z Panem Bogdanem to myśl która mówi bardzo sympatyczny człowiek.

Serce ściska patrząc że już ponad trzy lata mieszka ze swoją ukochaną sunią w przyczepie kempingowej.

Pasmo nieszczęść w ich życiu zaczęło się od kredytu we frankach, jakby tego było mało choroba odcisnęła swoje piętno na braku możliwości chodzenia do pracy. Później już było tylko gorzej, komornik zabrał dom i wylądowali w zimnej opuszczonej przyczepie.

Pan Bogdan mimo, że ma już 60 lat i chorobę na karku próbował podjąć pracę. Niestety kiedy objawy się nasilały nie mógł wstawiać się w wyznaczone dni, praca nie poczekała.

Starają się walczyć o każdy dzień butla gazu starcza im na 5 dni....ale przecież nie mogą zamarznąć. 

Prąd jak sami wiemy też z jest bardzo ważny, agregat zjada 6 litrów paliwa dziennie...

Sytuacja w kraju nie nastraja nas optymistycznie, niestety gaz i paliwo idą w górę.

Tylko jak żyć w przyczepie bez ciepła i możliwości chociaż symbolicznego życia?

Koszta są ogromne do tego dochodzą leki bo jak sobie ich odmówić. Kiedy Pan Bogdan nie grzeje zaraz pojawia się przeziębienie.

Wynajem pokoju nie wchodzi w grę. 

Dlatego że Pan Bogdan czeka na mieszkanie komunalne. Jakiś czas temu był 35 w kolejce, teraz jest 10. Urzędnicy kontrolują czy faktycznie w przyczepie ktoś mieszka.

  Nadzieja pozostaje nadzieja, bo przecież mieszkania teraz są bardzo potrzebne dla uchodźców. Mimo życzliwości i zrozumieniu trudnej sytuacji wojny Pan Bogdan marzy że jeszcze będzie normalnie i on też będzie miał bezpieczne schronienie. 

Wszystko co ma to kochający pies dla którego walczy i się nie poddaje i 701 zł na przetrwanie. Emerytura wynosi 284 zł tak to nie żart sama byłam w szoku. Dokumenty Pana Bogdana zostały zalane i nie mogli udokumentować przepracowanych lat. Odbyły się bezowocne konsultacje z prawnikiem. Reszta środków pochodzi z pomocy społecznej. 

Postanowiłam pomóc napisać tę zbiórkę dlatego że mój znajomy zresztą też mieszkający w Warszawie rok temu zamarzł w przyczepie. Zanim odważył się prosić o pomoc i ruszyła zbiórka którą udało się skończyć zasnął i zamarzł.

Liczę na wasze dobre serca które pomogą Panu Bogdanowi i jego Suni wyjść z tego koszmaru.

Zbieramy na paliwo do agregatu, ogrzanie przyczepy i leki. Jeśli ktoś może pomóc w kwestii mieszkania komunalnego prosimy o kontakt. 

Chociaż nie wiem jakie są szanse przyspieszyć ten proces.