Salam (23 lata) urodziła się w radykalnej, muzułmańskiej rodzinie w Kairze - stolicy Egiptu.

Gdy Salam była małą dziewczynką jej rodzice zaprowadzili ją do położnej w celu dokonania zabiegu obrzezania. Zabieg polega na całkowitym usunięciu zewnętrznych narządów rodnych (wewnętrznych warg sromowych i łechtaczki) w celu uniemożliwienia czerpania satysfakcji seksualnej w przyszłości. Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) sytuacja ta dotyczy ok. 3 milionów dziewczynek rocznie. Procedura ta nie ma jakichkolwiek wskazań medycznych, a jest jedynie niesamowicie bolesna, groźna dla zdrowia i powoduje wiele dotkliwych skutków ubocznych. Mimo, że obecnie w wielu krajach muzułmańskich takie praktyki są już prawnie zakazane to jednak w społecznościach islamskich istnieje ciche przyzwolenie na dalszą kontynuację tych okrutnych tradycji. W religii islamskiej nieobrzezana kobieta uważana jest bowiem za nieczystą i rozwiązłą, co czyni z niej kiepską kandydatkę na żonę.

Rodzice Salam zdecydowali się poddać ją tej procedurze z troski o przyszłość córki, ponieważ nie chcieli, aby była uważana za prostytutkę. Na szczęście dla Salam położna i doktor odmówili wykonania zabiegu tłumacząc, że nie widzą wskazań zdrowotnych. Musieli jednak zauważyć liczne deformacje narządów rodnych dziewczynki. Gdy Salam miała 4 latka jej mama była w ciąży. Jak każda mała dziewczynka tak również Salam naśladowała zachowania swojej mamy. Wiedząc, że w dużym brzuchu znajduje się dziecko, Salam włożyła lalkę pod koszulkę i udawała, że (tak jak mama) jest w ciąży. Jej zachowanie oburzyło jednak matkę, która poszła do kuchni, wzięła łyżkę stołową, rozgrzała nad kuchenką do czerwoności i przyłożyła ją do łona dziewczynki paląc skórę. Nie był to ostatni raz, gdy Salam została okaleczona przez swoją mamę w ten sposób, wliczając w to rozcięcia czaszki i złamaną rękę.

Salam była ambitną dziewczynką i bardzo dobrze się uczyła. Skończyła szkołę średnią, lecz dalszą naukę mogła kontynuować bezpłatnie jedynie na islamskiej uczelni wyższej. Nie chciała jednak uczyć się w radykalnym środowisku więc poszła na dwuletnie studium dziennikarskie, którego nie zdołała skończyć przez ogromne koszty z tym związane. Aby zrealizować swoje marzenie o studiach wyższych pracowała jako sprzedawca, asystentka fotografa, kasjerka i odkładała pieniądze. Pewnego dnia, gdy wracała z pracy i przechodziła przez jezdnię została potrącona przez nadjeżdżający samochód i doznała dotkliwych obrażeń ciała.

Dla Salam świat się skończył. Długi okres unieruchomienia i rehabilitacji sprawiły, że dziewczyna wpadła w depresję i doświadczyła zespołu stresu pourazowego. Każde przejście przez ulicę było dla niej traumatycznym przeżyciem. Próbowała nawet popełnić samobójstwo, lecz jej matka zdołała ją w porę uratować. Kobiety zdecydowały, że Salam wyjedzie do pracy do cichej, nadmorskiej miejscowości Dahab na południu półwyspu Synaj. Przeprowadzka miała być jednocześnie formą terapii i pomocą w leczeniu depresji.

Tutaj nastąpił punkt zwrotny tej historii, gdyż Salam poznała Ezell - wspaniałego chłopaka, który zmienił jej życie na lepsze. Salam pracowała w hotelu jako animatorka dziecięca, a Ezell jako animator sportowy. Początkowo chłopak traktował ją jak młodszą siostrę i ochraniał przed całym złem. Następnie stał się jej prywatnym psychoanalitykiem i starał się zagoić wszystkie wewnętrzne rany. Między nimi pojawiło się uczucie. Ezell nauczył Salam angielskiego i zainwestował w jej rozwój wewnętrzny zachęcając do praktykowania jogi. W chwili obecnej para jest małżeństwem, a Salam jest naprawdę wspaniałą instruktorką jogi (co miałam zaszczyt sprawdzić sama) :)

Ich marzeniem jest wynajęcie małego domku w Dahab i założenie restauracji na plaży.

Jednakże Salam musi żyć z okrutnymi konsekwencjami zdrowotnymi po okaleczeniach, których doznała z rąk własnej matki. Skóra łona i zewnętrzne narządy rodne kobiety pokryte są rozległymi bliznami. Włosy znajdujące się w okolicach bikini wrastają w zwłóknienia i powodują powstawanie bolesnych ropni. Pomijając deformacje estetyczne, kobieta żyje w potwornych bólach, które utrudniają codzienne funkcjonowanie. Jedyną szansą na ulgę jest zabieg medyczny (laseroterapia, bądź operacyjne usuwanie już istniejących blizn). Para nie jest w stanie opłacić tak kosztownych procedur z własnej kieszeni.

Miałam zaszczyt poznać oboje w trakcie wakacji w Egipcie. Przecudowni ludzie, którzy oddają innym całe swoje serce na tacy. Szczególną sympatią obdarzyłam jednak Salam. Niesamowicie ciepła, przemiła, skromna dziewczyna. Mimo wszystkich tragedii jakie przeszła w życiu uśmiech nie schodzi jej z twarzy. Salam uświadomiła mi, że jej przypadek nie jest odosobniony i tak naprawdę większość dziewczynek żyjących w muzułmańskich środowiskach przechodzi podobne tortury. Postanowiłam więc nie tylko pomóc, ale przede wszystkim opowiedzieć tą historię innym kobietom. Salam jest wojowniczką i cichym głosem tych, które nie mogą się poskarżyć, bo nie mają komu.

PS. Imiona bohaterów zostały zmienione ze względu na bezpieczeństwo Salam. Wszystkie zebrane środki zostaną przekazane Salam.