Nasz tata do 25.06.2021 cieszył się w miarę dobrym zdrowiem, był szczęśliwym ojcem i dziadkiem. Do tego dnia był całkowicie samodzielny i sprawny mimo swoich chorób współistniejących takich jak: nadciśnienie tętnicze, otyłość, cukrzyca, przewlekłe migotanie przedsionków, stan po wszczepieniu stentów. Mimo swoich chorób nie skarżył się na żadne dolegliwości i był pod kontrolą wielu specjalistów. Codziennie odwiedzał swoje wnuki, spędzał z nimi czas bawiąc się, rysując, puszczając bańki mydlane itd. Od śmierci naszej mamy w 2019 roku, wnuki stały się całym Jego światem i największą miłością.

25 czerwca tata doznał udaru niedokrwiennego mózgu. Po przetransportowaniu do Szpitala MSWiA w Poznaniu na Oddział Neurologii oraz Leczenia Udarów okazało się, że jego stan jest bardzo poważny. Po badaniu tomografii komputerowej, okazało się że jest kilka obszarów niedokrwienia lewej półkuli mózgu, które mają swój początek w płacie czołowym mózgu i sięgają aż do istoty białej mózgu. Lekarz określił stan taty na bardzo poważny zaznaczając, że niestety może być jeszcze gorzej.

Tata już w chwili kiedy wezwaliśmy pogotowie, miał objawy porażenia nerwu twarzowego po stronie prawej, osłabioną siłę mięśniową w prawych kończynach, duży problem z mówieniem oraz zrozumieniem mowy a także kłopot z widzeniem prawostronnym. Niestety do udaru doszło prawdopodobnie podczas snu, okazało się że straciliśmy cenny czas i możliwość szybkiego i skutecznego leczenia trombolitycznego (można je wdrożyć najpóźniej do 4,5h po wystąpieniu pierwszych objawów udaru). Lekarzom pozostało tylko leczenie objawowe, stabilizowanie stanu taty oraz ścisła obserwacja.

Po kilku dniach pobytu na oddziale, nasilił się niedowład prawostronny, tata w dalszym ciągu miał duże problemy z mówieniem, afazję czuciową oraz niedowidzenie prawostronne. Stan jednak był stabilny ale nadal poważny. Byliśmy w codziennym kontakcie z lekarzami oraz pielęgniarkami, codzienne telefony i obawa o życie taty.

Po niecałym tygodniu hospitalizacji, lekarz miał dla nas w miarę dobre informacje: stan taty stabilizował się, jego choroby współistniejące nie zagrażały jego życiu, pojawiało się coraz więcej słów które tata wymawiał, nasilał się w dalszym ciągu niedowład prawostronny, jednak tata rozumiał co się do niego mówi i zaczynał wykonywać proste polecenia. Poznawał członków rodziny, kiedy pokazywałam Mu zdjęcia wnuków to płakał i tulił zdjęcia. Wiedzieliśmy że " jest z nami w kontakcie" i to było dla nas najważniejsze. Niestety wraz z tymi dobrymi informacjami, lekarz prowadzący powiedział nam, ze Szpital MSWiA w Poznaniu , decyzją Wojewody, od dnia 01.07.2021 zostaje przekształcony w szpital jednoimienny. Wszyscy pacjenci muszą zostać wypisani w miarę jak najszybciej do domu, lub do innych placówek leczniczych lub rehabilitacyjnych. Okazało się, że w całej Wielkopolsce nie ma miejsc zarówno na NFZ jak i prywatnie, dla pacjentów takich jak nasz tata, którzy potrzebują wczesnej rehabilitacji neurologicznej. Lekarz uważał, że tacie takie miejsce się po prostu należy i dzielnie szukał dalej. Kolejna doba niepewności. Na szczęście udało się ustalić przewiezienie taty do Oddziału Rehabilitacji w Śremie (nastąpi to we wtorek 06/07/2021).

W tej chwili stan taty oceniany jest jako stabilny, ale wiadomo że ma duży deficyt neurologiczny w postaci braku mowy, niedowładu prawostronnego (tata porusza się tylko z pomocą rehabilitantów). Kwalifikuje się do rehabilitacji, z dnia na dzień robi małe postępy, które bardzo nas cieszą, jednak zanim wróci do jakiejkolwiek sprawności, minie dużo czasu. Czeka go dużo ciężkiej pracy. Obiecał nam, że będzie dzielnie ćwiczyć mowę oraz kończyny razem z rehabilitantami i wykwalifikowanym personelem medycznym, po to aby jak najszybciej znów wrócić do zabawy i spędzania czasu z wnukami, które tak na niego czekają.

W oddziale w Śremie prawdopodobnie będzie mógł przebywać dwa miesiące, jeśli po kilku tygodniach rehabilitacji będzie widać minimalną poprawę.

Jednak zdajemy sobie sprawę z tego, że nasz tata być może będzie potrzebował jeszcze dłuższej rehabilitacji za którą bedziemy musieli sami zapłacić. Chcielibyśmy w razie konieczności zapewnić tacie pobyt w BONIFRATERSKIM CENTRUM ZDROWIA W MARYSINIE- PIASKACH. Jest to jeden z najlepszych ośrodków w Wielkopolsce, który prowadzi kompleksową rehabilitację dla pacjentów takich jak nasz tata. Niestety koszty są dość wysokie, ponieważ stawka za jeden dzień pobytu wynosi minimum 230zł a jej ostateczna wysokość zależy od stanu pacjenta, realizowanych świadczeń itd, więc może jeszcze wzrosnąć. Nie wiemy jak długą rehabilitację w Piaskach będzie musiał odbyć nasz tata. W tej chwili jest jeszcze za wcześnie żeby cokolwiek zdeklarować i dokładnie oszacować koszty z tym związane.

Mamy własne oszczędności i jako dzieci naszego taty, chcemy ofiarować je na leczenie i rehabilitację, ale obawiamy się że po prostu tych pieniędzy mamy za mało.

Dlatego zwracamy się z prośbą o pomoc dla naszego taty, w miarę możliwości finansową oraz o udostępnianie linka zrzutki.

Oprócz leczenia i rehabilitacji, zdajemy sobie sprawę również z faktu, że musimy przystosować mieszkanie taty (w którym mieszkał dotychczas ze swoim synem), do użytkowania go przez osobę niepełnosprawną (jak bardzo jeszcze nie wiemy) albo chociaż osobę posiadającą pewne ograniczenia które nastąpiły w wyniku udaru. Krótko mówiąc potrzebujemy też funduszy na remont łazienki, tak aby tata mógł z niej bezpiecznie korzystać po powrocie do domu. Nie wiemy również jak drogie będzie dalsze leczenie u specjalistów u których tata będzie musiał kontynuować leczenie, do tego koszty leków, ewentualny zakup sprzętu do dalszej rehabilitacji w domu.

Chcemy zapewnić tacie jak najlepsze warunki, marzymy żeby wrócił do Nas swoich dzieci i przede wszystkim do swoich wnuków (Gabrysi oraz Tymka), wiemy że tata bardzo chce wrócić do sprawności, ale na pewno boi się być ciężarem dla swoich najbliższych, martwi się czy będzie nas stać na wszystko, czego będzie potrzebować.

W najbliższych dniach udostępnimy dokumenty potwierdzające autentyczność zbiórki.

Jesteśmy wdzięczni za każdą pomoc oraz wsparcie w każdej postaci.

edit:

Od wtorku 06.07.2021r tata przebywa na Oddziale Rehabilitacji Neurologicznej w Szpitalu Powiatowym w Śremie. W tej chwili trudno jeszcze cokolwiek powiedzieć ale wiemy, że nasz tata ma ogromną motywację do rehabilitacji. Każdego dnia dzielnie ćwiczy z rehabilitantami oraz neurologopedą. Niestety, z powodu pandemii w dalszym ciągu w placówkach medycznych nie ma możliwości odwiedzin- jest to dla nas bardzo trudny czas, ale tata się nie poddaję. Codziennie kontaktujemy się telefonicznie, tata rozumie co się do niego mówi, odpowiada na proste pytania, codziennie robi malutkie postępy. Każdego dnia motywujemy go do dalszej pracy. Nasze codzienne rozmowy to na razie jedyna możliwa forma kontaktu, która jest bardzo utrudniona ponieważ tata w dalszym ciągu ma problemy z mówieniem.