Jesteśmy wolontariuszami fundacji Salvatti.pl i 13.09.2022 ruszamy do Bukangi obok Musomy w Tanzanii. 

Głównym celem naszego wolontariatu jest wsparcie misji s. Rut, która w 2016 rozpoczęła tam budowę Centrum Dobrego Samarytanina. Jest to miejsce dla osieroconych dzieci, które, dzięki jej działaniom, mają szansę zdobyć prawdziwą edukację i pracować na lepszą przyszłość. Dodatkowo, by Centrum było samo wystarczalne, powstała obok niego farma oraz hodowle zwierząt domowych. 

link do strony Centrum Dobrego Samarytanina: https://www.hopeformission.org

Naszymi głównymi zadaniami podczas wyjazdu będą nauka podstawowej obsługi komputera, nauka języka angielskiego oraz ogólnorozumiana pomoc przy funkcjonowaniu Centrum.

Pieniądze uzbierane ze zbiórki przekazane zostaną na dalsze prace przy budowie Centrum oraz pomoce przy dalszych jego działaniach! Dodatkowo chcemy przywieźć pomoce naukowe oraz rzeczy trudnodostępne w Tanzanii. Za każde wsparcie będziemy ogromnie wdzięczni!

Iza: Zawodowo pracuję w szpitalu w centralnej sterylizatorni, jako technik sterylizacji medycznej. Moją wielką pasją są podróże, dzięki którym mam możliwość poznania nowych kultur i wspaniałych ludzi. Z każdej podróży wracam z jeszcze większą chęcią na kolejną, ubogacona gościnnością i uprzejmością ludzi, których spotykam. Decyzja o wyjeździe na wolontariat misyjny dojrzewała u mnie kilkanaście lat. Po kilku miesięcznej formacji w tym roku moje pragnienie uda się zrealizować. W Tanzanii będę pomagać siostrom w opiece nad dziećmi w domu dziecka.

Zofia: Pierwsze służby realizowałam będąc już w harcerstwie. Jako kilkunastoletnia dziewczyna jeździłam do Ukrainy z paczkami świątecznymi, czy służyłam pomocą podczas drużynowych wyjazdów wolontariackich. W lipcu tego roku ukończyłam studia inżynierskie na PJATK w Warszawie. W sezonie wakacyjnym uczę dzieci żeglarstwa na jachtach klasy Optimist, a znalezienie zajęcia na pozostałą część roku jest dopiero przede mną. Pomysł wolontariatu misyjnego zrodził się u mnie w gimnazjum, a Tanzania jako destynacja jego realizacji, pojawiła się znienacka i z ogromną potrzebą pomocy wolontariuszy takich jak my. Mam w sobie ogromną potrzebę pomocy innym. Myśl, że moja pomoc przy nauce angielskiego, czy podstaw korzystania z komputera, mogą choć w małej mierze ułatwić tym dzieciom życie, czy wpłynąć na ich przyszłość, ogromnie motywuje mnie do dalszego działania i pełnego zaangażowania w projekt siostry Rut.

Marek: Do tej pory zabiegałem o to, by zbudować dom, ponosiłem wiele trudu, by zapewnić materialny dobrobyt rodzinie. Po latach wyczerpującej pracy zrozumiałem, że "mieć" to nie wszystko. Poczułem, że nadszedł czas, by dzielić się tym, co mam i tym, co potrafię robić - z innymi. Dlatego postanowiłem wyjechać na wolontariat misyjny, do tych najbardziej potrzebujących, którzy żyją bez nadziei na lepsze jutro.

Swoją pracę zawodową zaczynałem w stoczni. Teraz zarządzam działem spawalniczym w jednej z firm na Pomorzu. Jedną z moich pasji jest tworzenie ogrodów, poznawanie nowych odmian kwiatów, drzew i krzewów. Druga pasja to historia i poszukiwanie śladów tych, którzy ją tworzyli. W Tanzanii fascynują mnie losy polskich uchodźców w Tengeru. Obecnie są tam pozostałości dawniej świetnie zorganizowanej osady.

Od dzieciństwa marzyłem też o poznawaniu nowych kultur i podróżowaniu. Może dlatego już jako mały chłopiec chciałem budować statki, by otworzyć sobie drogę na świat. Teraz mam okazję wyjechać do Tanzanii, by pomagać polskim misjonarzom w sierocińcu, prowadzić zajęcia z chłopcami, którzy nie znają swoich ojców i uczyć ich pracy w gospodarstwie. To dla mnie wielkie wyzwanie, ale wierzę, że uda mi się zdziałać wiele dobra. Kibicuje mi w tym moja wspaniała, dorosła już córka, która zawsze jest dla mnie wielkim wsparciem.