W zapadlej wsi jest schronisko. Tam psy „leczone“ sa na „odwal sie“. Zreszta sami ocencie. Zula, suczka w typie wyzla, zabrana z choroba skory, wychudzona, z chora lapka. Musialysmy pomoc! Niestety w dalszej diagnozie wyszlo, ze to rozcharatane biodro. Gdy sunia nabierze masy ciala, zaplanowana jest operacja konstrukcji biodra. I teraz Luna, cudna, mloda sunia. Jest po zszyciu rany, przez weterynarza ze schroniska, ale na klatce piersiowej nici puscily, widac zywe mieso, leci ropa, sunia nic nie je i nie pije. A wet ze schronu „nie bedzie jej drugi raz zszywal“. (Ta sprawy zostanie zgloszona do weterynarze wojewodzkiego). Znow wolanie o pomoc. Proponujemy transport, niestety sunia nie nadaje sie do dalekiego transportu, trzeba natychmiast dzialac. Weterynarz w Olsztynie nie wierzy, ze psa z tak wielka rana, mozna pozostawic bez leczenie. Natychmiastowa operacja pod narkoza, rana zostaje zszyta przez dwoch chirurgow. Sunia dalej wymiotuje, nic nie je, nie pije. Po dwoch dniach nastepny cios, PARWOWIROZA. Codziennie zmiany opatrunku i kroplowki. Koszt leczenia okolo 1500 zlotych, operacja Zuli okolo 1000 zlotych. Tym razem nie damy rady oplacic tego z bazarku. Mamy Drage, Platka i Muffina z Radys, ktorzy przyjechali bez kastracji, wirusowek, z chorymi oczami, uszami. W hotelu mamy tez Suri, Gapcia. Na Lune nie bylysmy przygotowane, na wydatki za jej leczenie, ale cieszymy sie, ze dzieki nam zyje. I dzieki WAM, dziekujemy!