Rozbrajająco szczere i smutne. 

Trudno mi przejść obojętnie. 

(pisownia oryginalna)

„Dzień Dobry Panie Łukaszu przepraszam że piszę do Pana bo podejrzewam że próśb jak moja jest setki jeśli jednak znajdzie pan kilka minut by zapoznać się to być może w naszym życiu zdarzy sie mały cud, ba który bardzo liczymy. Jestem pana imiennikiem i to niestety jedyne co nas łączy. Piszę niestety ponieważ jestem samotnym ojcem z dwójką dzieci. Syn Max i Kuba mają odpowiednio 9 i 6 lat. Mama chłopców o której nie chcę pisać wybrała alkohol i innego partnera. Wstyd mi prosić o wsparcie powiem więcej myślałem ze mnie to nigdy nie będzie dotyczyć, ale jestem pod ścianą. Prawie dwa miesiące temu otrzymałem wypowiedzenie z pracy i od tego czasu szukam zajęcia niestety bez skutku. Mamy mały dom po moich rodzicach, który nie jest w najlepszym stanie. Jednak mi i moim synom nis przeszkadza brak playstation czy dużego tv, przeszkadza nam chłód. Bardzo pana proszę o dwie, w sumie trzy rzeczy. Jeśli ma Pan możliwość wsparcia lub znalezienia trochę drewna na opał bardzo nam się ono przyda na teraz. Jeśli wśród Oana ludzi znajda się osoby które może mają getry, grube skarpety zimowe i kurtki dla synów będziemy szczęśliwi. Jestem w stanie po nie podjechać. Jeśli Pan zna jakąś firmę na Śląsku która szuka pracownika fizycznego to także chciałbym się podjąć i spróbować pokazać ze warto na mnie postawić. Z wyrazami szacunku, Panie Łukaszu 

Pan Łukasz.”