Model na zdjęciu to Udi - tak naprawdę to przesłodki psiak i pomimo pięknego uzębienia zupełnie niegroźny :) Niestety, nie o każdym psie, z którym pracuję, da się powiedzieć to samo.

W schroniskach jest nadreprezentacja zwierząt z problemami behawioralnymi - w tym takich, które reagują agresją. Przyczyn jest wiele: uwarunkowanie genetyczne, flashback, odruch, choroba lub wyuczone zachowanie. Zazwyczaj atak jest kompletnym zaskoczeniem, ponieważ pierwszym błędem jaki laik popełnia w relacji z psem jest karanie za sygnały ostrzegawcze. Tym samym uczy psa atakować bez zapowiedzi. Kiedy zwierzak trafia do schroniska to nie wiemy jak się zachowa - pozostaje „rozpoznanie bojem”.

Ugryzienia w przypadku osób dorosłych pracujących w schroniskach dotyczą przede wszystkim dłoni i przedramion. Na drugim miejscu są łydki, na trzecim ramiona i twarz. Rany goją się źle, łatwo dochodzi do infekcji, nawet przy niewielkim skaleczeniu kończyna może zsinieć, zdrętwieć i spuchnąć jak balon.

Zbieram na zestaw ochraniaczy: rękawy z neoprenu i osłony aramidowe na przedramiona i łydki. Jest to ochrona minimalna, jakiekolwiek nadwyżki ze zbiórki zostaną zainwestowane w rozbudowanie zestawu poczynając od osłon na ramiona.