Sercemojej siostry Kasi stanęło w chwili, gdy kolejne bić zaczęło pełnią pięknego,beztroskiego życia. Paradoks, okrutny, ponury los… Nie potrafię odnaleźć słów,bo każde boli najbardziej.

10kwietnia, Kasia Przygoda, świeżo upieczona, tak bardzo wyczekująca mama, wwyniku poporodowych powikłań przestała oddychać. Jej bezcenne życie ratowanoponad godzinę. Choć na szczęście z powodzeniem, w wyniku poważnegoniedotlenienia mózgu, Kasia już się nie obudziła.

Obecnie, wstanie wegetatywnym, powróciła do domu. Jest lepiej, bo Kasia jest z nami. Bożyje, bo urodziła cudowną, zdrową Julkę, ale do pierwszej, obiecującej poprawywciąż jeszcze zbyt daleko.

Nam,najbliższym, ta nieoczekiwana tragedia zmieniła i przewartościowała życie.Walczymy i nie poddamy się za nic w świecie, jednak wiemy, że sami nie damyrady. Maciej, mąż Kasi, trwa przy niej 24 godziny na dobę. Nie pracuje i całyswój czas, całe swoje serce oraz siły poświęca tylko jej. Wspólnymi nakładamizapewniamy mojej siostrze codzienną rehabilitację. Opłacamy leki i niezbędnąpielęgnację. Pieniędzy niestety wyraźnie brakuje.

Potrzebujemywsparcia. Potrzebuje go Kasia, która chce żyć i będzie żyć, jak przedtem. Tojedynie bezlitosna kwestia czasu.

W imieniumojej kochanej siostry, w imieniu jej córeczki, męża oraz najbliższej rodzinyproszę Was o pomoc. Duchową i finansową, bo każda, nawet najmniejsza, to takbardzo potrzebna iskra dla naszej nadziei. Tak bardzo potrzebna nadzieja naobudzenie Kasi.

Wpłat dokonać możecie tutaj.

Szczerze oraz z całego serca dziękujemy.