Jestem z Augustowa nazywam się Elżbieta Meller i pozwalam sobie przedstawić historię naszego wnuka, teraz i synka Immanuela Mellera bo właśnie go adoptowaliśmy, jednocześnie prosząc o pomoc i wsparcie jego leczenia

i rehabilitacji.

Już od 20-go tygodnia ciąży było wiadome, że dziecko, które ma urodzić moja córka, Esterka, będzie dzieckiem o głębokim upośledzeniu.

Lekarze rokowali, że może urodzić się martwe, że nie będzie miało zdolności do samodzielnego

oddychania, jeśli już nawet, to wodogłowie, które stwierdzono, spowoduje ślepotę, brak całkowitych reakcji na bodźce zewnętrzne.

Zachęcano do przeprowadzenia aborcji.

Pomimo to, córka zdecydowała się urodzić i samotnie wychowywać to dziecko,

głęboko wierząc, że to nie człowiek ma prawo do decydowania o życiu i śmierci.

Mały urodził się żywy, samodzielnie oddychający, z olbrzymim

wodogłowiem, niewidzącymi oczkami, bez głosu, z padaczką, z niedowładem czterokończynowym.

Lekarze nie dawali szans na przeżycie miesiąca, miał 1 cm mózgu.

Córka dzielnie zaczęła troszczyć się o Immusia.

Od razu, po porodzie, miał wstawioną zastawkę oponowo otrzewnową do główki odprowadzającą wodę.

Reanimacje, szpitale co miesiąc, powtarzające się ataki padaczki, a dziecko żyło i walczyło o życie.

Trud nieustannej opieki, niepewność i stres, oraz brak akceptacji środowiska, spowodował, że córka nie wytrzymała, odeszła pozostawiając mi synka.

Zniknęła. Nie ma jej już 10 lat, nie mamy z nią kontaktu.

Zrezygnowałam z pracy, jako osoba niepełnosprawna, otrzymuję najniższą emeryturę, mąż jest na świadczeniu pielęgnacyjnym na Imusia.

W obliczu kosztów utrzymania takiego dziecka, lekarstw, rehabilitacji, częstych prywatnych wizyt lekarskich, podstawowych środków higieny dziecka, to kropla w morzu potrzeb.

Immanuel ma teraz 12 lat--w lipcu- skończył,

Rozwija się wspaniale, we wrześniu 2014r Pan Jezus sprawił cud bo Immuś odzyskał raptownie wzrok, widzi i rozróżnia kolory, osoby, stał się kontaktowy,

co jest dla specjalistów rzeczą niewytłumaczalną,

ataków padaczki też nie ma już 7 lat.

Intensywna rehabilitacja, logopeda, psycholog te wszystkie zajęcia sprawiły, że Immi podnosi już sam główkę, przewraca się na boczki, brzuszek, sprawnie, próbuje sam się unosić i siadać, ale jest wiotki i to spowodowało, że ma skoliozę 120 st , więc czeka go bardzo trudna skomplikowana operacja kręgosłupa.

Posługując się rękoma i nogami, bawi się zabawkami , zaczyna gugać - po swojemu, wydawać dźwięki i w ten sposób komunikować się i demonstrować swoje stany emocjonalne jest kontaktowy z otoczeniem.

Każdy dzień jest cudem - żywym działaniem Boga w życiu Immanuelka.

Wychowując go, razem z mężem, a jesteśmy starszymi ludźmi, dziękujemy Bogu za to dzieciątko, które ma taką wolę życia i jest pod szczególną opieką Boga.

Immanuel - Bóg z nami, tak tłumaczy się to imię, wymaga stałej intensywnej rehabilitacji, coraz większych nakładów na wyjazdowe turnusy rehabilitacyjne kilka razy w roku, i to jest naszym marzeniem aby Immuś zaczął wstawać na nóżki i jadł sam jak inne dzieci, bo teraz jest żywiony przez gastrostomię- pega, rurką do żołądka przez strzykawkę preparatami Nutrini i zmiksowaną zupką.

Wszystko to wiąże się z nakładami finansowymi wielokrotnie przekraczającymi nasze możliwości, a teraz bardzo potrzebny pionizator aby był pionizowany,

a ze starego już wyrósł i obecnie nie mamy żadnego, zbieramy też fundusze na zjazd z balkonu aby nie dzwigać wózka i Imusia po schodach.

Dlatego też założyliśmy zrzutkę przez, którą zbierane są środki i przekazywane na Fundacje Słoneczko gdzie Immanuel ma subkonto.

Będę wdzięczna za każdy dar, gdyż wspieranie Imusia, jest dowodem, że jego los nie jest Państwu obojętny.

Pozdrawiamy serdecznie.

Elżbieta Meller

Fundacja „SŁONECZKO”

Nr konta: 89 8944 0003 0000 2088 2000 0010

Z dopiskiem: „385/S Immanuel Meller- darowizna

Darowizny w EUR:

76 8944 0003 0000 2088 2000 0050

Darowizny w USD:

97 8944 0003 0000 2088 2000 0060

dla wpłacających z zagranicy kod SWIFT (inaczej zwany BIC):

GBW CPL PP

kod kraju:

PL