Argos jest prawie 11 letnim psem w typie boksera. 16.06.2020 pies po raz pierwszy omdlał- bez oczywistego czynnika wyzwalającego. Wykonaliśmy szereg badań (pełny profil geriatryczny oraz badanie moczu), jednak nie wykryto tam większych odchyleń. Początkowo podejrzewano padaczkę, jednak specjalista neurolog szybko ją wykluczył i zalecił wykonanie badań diagnostycznych. Zostało wykonane badanie kliniczne, neurologiczne oraz kardiologiczne. Niestety okazało się że przyczyną złego samopoczucia psa był nadmiar płynu w worku osierdziowym (około 17mm) oraz widoczna zmiana guzowa wielkości 29 x 20mm u podstawy serca. Wdrożono leczenie w postaci spironolaktonu i sterydu w wysokiej dawce. Dopiero po zażyciu diuretyków stan psa zaczął się poprawiać a omdlenia przestały występować. Zostało wykonane usg, na którym nie widać przerzutów nowotworowych. Pies mial 2 kontrole pod okiem kardiologa i neurologa od momentu wdrożenia leczenia, obecnie płyn na poziomie 6-10mm w zależności od punktu przyłożenia głowicy. Niestety radość nie trwała długo, ponieważ w zastraszającym tempie zaczęły się tworzyć zaniki mięśniowe - biorąc pod uwagę szybką utratę masy ciała, najprawdopodobniej związaną ze sterydoterapią. Podczas wizyty u specjalisty onkologa omówiono opcje leczenia oraz prognozy dla danych typów terapii:

-przy leczeniu zachowawczym 42-129 dni

-przy paliatywnej perikardiektomii 661-730 dni

Biorąc pod uwagę nienajlepszą tolerancję terapii farmakologicznej istnieje wskazanie do postępowania chirurgicznego, nawet z uwzględnieniem współistniejącej choroby serca (przeciek międzyprzedsionkowy).

Niestety biorąc pod uwagę ostatnie wydatki na zwierzęta (na nasze nieszczęście 2 z naszych szczurów w tym samym czasie wymagało pilnej operacji chirurgicznej), jesteśmy zmuszeni prosić o pomoc w przywróceniu Argosowi normalnego życia pełnego psich spraw, spacerów po lesie i zabawy z innymi psami bez obaw, że nagle dojdzie do zatrzymania akcji serca.

W obecnej sytuacji pies musi spać w pampersach, oszczędzać się jak tylko może, wychodzić na dwór tylko za potrzebą i przyjmować duże dawki sterydu. Nie chcemy aby w ten sposób spędził swoje ostatnie dni życia, tym bardziej, że jest cień nadziei na powrót do względnej normalności. Po usunięciu worka osierdziowego Argosek będzie mógł bez zagrożeń bawić się z innymi psami i spacerować jak dawniej.

Jest to bardzo wierny pies o ogromnym sercu, a my właśnie teraz mamy możliwość pokazać mu, że on znaczy dla nas tyle samo co my dla niego. Gdyby to tylko było możliwe, to oddalibyśmy mu własne serce, żeby tylko jego mogło być szczęśliwe.