W roku 2024 obchodzimy 100-lecie Polskiego Olimpizmu. Jubileusz ten jest wspaniałą okazją do przypomnienia osoby Antoniego CEJZIKA – sportowca, olimpijczyka, trenera i żołnierza Wojska Polskiego, który najpierw zdobywał trofea sportowe, później szkolił kolejne pokolenia młodych sportowców, a następnie oddał życie w obronie ojczyzny, ginąc w kampanii wrześniowej w 1939 roku.

Antoni Cejzik w latach 1924–1930 dwadzieścia trzy razy ustanawiał lekkoatletyczne rekordy kraju w: sztafetach, trójskoku, pchnięciu kulą, rzucie dyskiem, pięcioboju i dziesięcioboju, dwadzieścia sześć razy zdobywał mistrzostwo Polski, trzynaście razy był srebrnym medalistą i pięć razy zdobywał brązowe medale. Reprezentował Polskę na Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu (1924) i Amsterdamie (1928). Niestety choroby i kontuzje nie pozwoliły mu na zdobycie medalu olimpijskiego, ale jako trener przekazał swoim podopiecznym, doskonałą technikę, która po latach zaowocowała karierami sportowymi min. Marii Kwaśniewskiej, Jadwigi Wajsówny, Eugeniusza Lokajskiego, Kazimierza Kucharskiego, Józefa Żylewicza czy Zygmunta Heliasza. Antoni Cejzik był twórcą Polskiej Lekkoatletyki w XX-leciu Międzywojennym.

Kiedy po zakończeniu Powstania Warszawskiego w 1944 roku ludność cywilną Stolicy, kierowano do Obozu Dulag 121 w Pruszkowie, rodzina Cejzików, opuszczając mieszkanie na ul. Złotej 63/51 zabrała ze sobą jedynie kilka fotografii, dwa małe srebrne puchary i emblemat, który Antoni miał przyszyty do sportowego dresu podczas Olimpiady w Paryżu w 1924 roku.

Ta stuletnia pamiątka przechowywana w rodzinie, nie tylko przypomina dawne wydarzenia, ale przede wszystkim mobilizuje i motywuje do przywracania utraconej pamięci, do przekraczania własnych słabości i do realizowania projektów niemożliwych do wykonania.

Przez wydanie ilustrowanej biografii chcemy przywrócić pamięć, zapomnianego olimpijczyka, który we wrześniu 1939 roku zgłosił się na ochotnika w szeregi Wojska Polskiego i zginął śmiercią bohaterską broniąc Ojczyzny. Autorem książki-albumu o Antonim Cejziku jest Jerzy MIrecki ("Dzieci'44", "Prababka z Polesia"), siostrzeniec Antoniego. Pan Jerzy jako dziecko przeżył Powstanie Warszawskie i jego głębokim pragnieniem jest zachowanie pamięci o wujku Antku.

Album zawiera dziesięć rozdziałów:

1.    Rodzina

2.    Dzieciństwo

3.    Kariera sportowa w Rosji

4.    Kariera sportowa w Polsce

5.    Igrzyska Olimpijskie

6.    Wyniki sportowe

7.    Plebiscyt Przeglądu Sportowego

8.    Żona – Genowefa Kobielska

9.    Trener

10. Żołnierz Wojska Polskiego

W opracowaniu można odnaleźć nie tylko bogaty życiorys, ale również fotografie, wycinki z przedwojennych gazet i pamiątki, które zachowały się w rodzinnych zbiorach. Zgromadzenie materiału źródłowego wymagało przestudiowania około 2000 numerów czasopism takich jak np. Przegląd Sportowy, Sport Polski, Stadion, Raz, dwa, trzy itp. z lat 1924-1939. Zespół redakcyjny, swoją pracę wykonał bezinteresownie, odszukując najdrobniejsze nawet wzmianki poświęcone osobie Antoniego Cejzika.

Na zdjęciu Jerzy Mirecki przy grobie wujka Antoniego na cmentarzu w podwarszawskim Brwinowie.

Koszty druku książki miały zostać pokryte z funduszy instytucji, która nie otrzymała jednak dofinansowania. Projekt wydawniczy albumu stanął pod znakiem zapytania.

Dlatego zwracamy się z prośbą o wsparcie materialne, aby pamięć o tak wspaniałym człowieku - sportowcu, olimpijczyku, trenerze i żołnierzu nie zaginęła.

Jeżeli dzięki udzielonemu wsparciu finansowemu wydamy album, obiecujemy przesłać go wraz z dedykacją autora – Jerzego Mireckiego, wszystkim darczyńcom. Wystarczy na adres poczty mailowej: [email protected] przesłać dane adresowe w celu otrzymania publikacji.