W związku z panującą pandemią koronawirusa COVID-19 tegoroczna kwesta na zgierskich cmentarzach będzie prowadzona w sposób ograniczony. Zbiórka internetowa pomoże nam dotrzeć do osób, z którymi nie będziemy mogli spotkać się 1 i 2 listopada.

Inicjatorem i organizatorem kwesty jest Towarzystwo Przyjaciół Zgierza, organizacja, która 2 lata temu obchodziła jubileusz 50-lecia działalności. Po raz pierwszy kwestowaliśmy w roku 2007 na Starym Cmentarzu Rzymskokatolickim przy ul. ks. Skargi. Od roku 2010 kwestujemy także na Cmentarzu Ewangelickim przy ul. Spacerowej. Są to dwa najstarsze zgierskie cmentarze. Celem zbiórki jest renowacja zapomnianych zabytkowych mogił i grobów osób zasłużonych dla Miasta Zgierza.

Zbiórki są formalnie zarejestrowane. Od 2014 zbiórka jest zgłoszona na ogólnopolskim portalu zbiórek publicznych jako bezterminowa – informacji o zbiórce należy szukać na stronie: www.zbiorki.gov.pl, nr zbiórki 2014/593/OR. Wynik pierwszej – bliski 2,5 tys. zł – wydawał się organizatorom przed laty niezwykły. Ostatnio coroczny wynik kwesty na obydwu cmentarzach to średnio 8-9 tys. zł, ale ostatnia zbiórka przeszła nasze najśmielsze oczekiwania, ponieważ przyniosła aż 13,2 tys. zł! Dodatkowo na cele związane ze zbiórką przyjmujemy także wpłaty na rachunek bankowy Towarzystwa. W ten sposób, w czasie wszystkich zbiórek oraz z wpłat udało nam się zebrać już ok. 115 tys. zł. Można śmiało powiedzieć, że zgierzanie i goście zaakceptowali tę akcję i hojnie ją wspierają.

Zakres wykonanych dotychczas prac to:

- renowacja 18 nagrobków, w tym: 13 – na cmentarzu przy ul. ks. Skargi, 3 – na cmentarzu ewangelickim, 1 nagrobek na Starym Cmentarzu w Łodzi przy ul. Ogrodowej i 1 nagrobek na Starym Cmentarzu Rzymskokatolickim w Siedlcach, gdzie w grobie rodzinnym spoczywa śp. dr Stefania Kuropatwińska, twórczyni i przez 30 lat Dyrektor Seminarium Nauczycielskiego w Zgierzu;

- wykonanie 4 nowych upamiętnień na grobach (w tym jedno – na cmentarzu ewangelickim).

Dotychczas w większości opieką objęte były groby zgierskich nauczycieli, przy czym prace podejmujemy na grobach, dla których wygasły już prawa dotychczasowych dysponentów i mogłyby zostać zgodnie z prawem zlikwidowane. W ten sposób zostają one zachowane dla kolejnych pokoleń.

W końcu roku 2018 podjęte zostały prace renowacyjne najpiękniejszego zgierskiego nagrobka: wzniesionego z czerwonego piaskowca Grobu Rodziny Kausik. Wszyscy zgierzanie znają ten nagrobek z postacią młodej dziewczyny. Tylko ze względów proceduralnych zakończenie prac musiało zostać opóźnione – ostatecznie ukończony nagrobek cieszył nas swoim pięknem na uroczystość Wszystkich Świętych 2019 r.

W roku 2019, wspólnie z Prezydentem Miasta Zgierza, włączyliśmy się finansowo także w działania Towarzystwa Opieki nad Starym Cmentarzem w Łodzi przy ul. Ogrodowej. Znajduje się na nim grób rodzinny Józefa Bortnowskiego, ostatniego przed wybuchem I wojny światowej Prezydenta Zgierza (a wcześniej także Łomży). Dzięki temu opuszczony przez dziesiątki lat grób także został odnowiony. 

W roku 2020 z zebranych pieniędzy (kwota z roku 2019 oraz część kwoty z roku 2018) wykonane zostały następujące prace:

- renowacja nagrobka dzieci z rodziny Budnik na Starym Cmentarzu przy ul. ks. Skargi (w kwaterze 6, niedaleko krzyża cmentarnego), wystawionego przez rodziców czworgu dzieciom zmarłym w 1904 r., w ciągu zaledwie 3 tygodni! (odnowiony nagrobek uzyskał także utracony przed laty krzyż),

- wystawienie nowego nagrobka Księdza Wawrzyńca Czekanowskiego, Proboszcza Kazuńskiego, zmarłego w roku 1899 – zniszczony nagrobek z lastrika zastąpił nowy, wykonany z piaskowca.

Wybór ostatnich prac nie był przypadkowy: w roku 2021 Stary Cmentarz będzie obchodził 200 lat swego istnienia i tę rocznicę postanowiliśmy w taki sposób godnie uświetnić.

Na rok 2021 zaplanowaliśmy zainicjowanie zakrojonych na dłuższy okres prac renowacyjnych jedynej zachowanej na zgierskich cmentarzach kaplicy grobowej – Małżonków Fipsenich (na Cmentarzu Ewangelickim). W przygotowaniu koncepcji tych prac wspiera nas Politechnika Łódzka, z którą TPZ podjął współpracę i latem studentki dokonały inwentaryzacji obiektu niezbędnej dla sporządzenia dokumentacji remontowo-konserwatorskiej.