BŁĘDY LUDZKIE DŹWIGANE PRZEZ CZŁOWIEKA W INNYM WYMIARZE

Agnieszka ur.1975 r.Trzecie dziecko rodziców ..Jako noworodek rozwijała się prawidłowo do momentu etapu ząbkowania gdzie za tym idzie wysoka gorączka, biegunka itp..reakcja rodziców natychmiastowa..Pogotowie zabiera dziecko do Szpitala miejskiego w Połczyn-Zdrój gdzie będzie poddane obserwacji oraz wprowadzenie leków zatrzymujących I przeciwbólowych...po zleceniu dawki pierwszej Penicyliny nic się nie działo lecz dziecko w dalszym ciągu źle się czuło zdecydowano o podanie drugiej dawki..i tu zaczyna się Historia o której nikt nie spodziewał się, że obróci to w tragedię. Lekarz prowadzący odgórnie podkreślił, że osobiście będzie podawał zastrzyk...Dzień 28.12.1975r dziecko otrzymuję drugą dawkę...po upływie 15 minut dziecko sinieje bez oznak życiowych

.. pielęgniarka dyżurująca zwróciła uwagę na zły stan dziecka....Szum,panika na oddziale..przywracanie parametrów życiowych bez skutku..nastepuje obumarcie kończyn dolnych reakcja wstrzasu anaFilaktycznego. Decyzja szybka wprowadzenie dziecka w śpiączkę farmakologiczną.nastapił błąd podano nie ten zastrzyk DEBECELINE z przeznaczeniem dla innego pacjenta...Lekarze bezradni. Natychmiastowa decyzja przetransportować dziecko na Koszalin..tamtejsi lekarze przystępują do amputacji kończyny trwa walka o życie....I w tym momencie życie rodziców się za wala..bez radni, nie przygotowani zostają poddani próbie przetrwania gdyż lekarze nie dawali szans na przeżycie...I co dalej? jak żyć?jak traktować życie. Siła przyszła później determinacja żal...Damy radę będziemy walczyć..słowa wsparcia rodziny. Zaczyna się proces trudnych decyzji umieszczenie dziecka w Instytucie Ortopedii i Rehabilitacji Akademi Medycznej w Poznaniu Profesora Degii Człowieka, który przywrócił Agnieszkę do żywych robił wszystko aby dziecko funkcjonowało...Kontynuacja leczenia, operacje, rehabilitacja, trwała 8 lat. Dziecko przez ten czas non stop przebywało na oddziale Szpitala IOiRAM w Poznaniu. Kontakt rodziców na zasadzie odwiedzin na przemian co 2 tyg. Dziecko dorastało w szpitalu drugi dom ciocie ,wujkowie personel szpitala. Sporadyczne przepustki z powodu braku warunków mieszkaniowych rodzice nie mogli mieć dziecka przy sobie. Życie przewrocone do góry nogami rozrywało serce...Wspierali się na wzajem postanowili poradzić sobie..miłości, determinacja budowała ich siłę do walki i przetrwania...Mijają lata rodzice znów poddani na próbę losu zderzyli sie z sytuacją próby odebrania dziecka przez Panią, która przez wiele lat rehabilitowała Agnieszkę miłość, przyzwyczajenie kierowało tą Kobietą. Informacja jaką otrzymali rodzice była następnym strzałem w serce...Moje dziecko mam oddać "Nigdy "Szybka interwencja rodziców rozwiała chęci odebrania dziecka wszystko wyjaśniono rodzice bezpieczni..

Agnieszka żyła w dwóch światach ..na przepustkach nie mogła się odnaleźć..dziwni ludzie inny świat lecz otoczona opieką po mału przyzwyczajała się do sytuacji, miejsc, ludzi. Zawsze uśmiech przez łzy oczy dziecka rodzice widzieli zazwyczaj we łzach..krzyk przy rozłąkach lecz życie toczyło się dalej..Przetrwamy to !!!Trudna praca stworzyć warunki dla Agnieszki..Matka poruszyła ziemię i niebo aby dotrzymać obietnicy. Próby uzyskania mieszkania były nikłe jest Pani na liście słyszała...Nie tak nie będzie..Jadę do Warszawy. Po co? do Jaruzelskiego. Jako działaczka polityczna sądziła, że tylko tam uzyska pomoc..Jest sukces natychmiastowo otrzymuje upragnione mieszkanie...Szczęście i spełnienie wszystko już jest...jedziemy po Agnieszkę...Brat siostra..rodzeństwo po latach razem opiekują się młodszą siostrą..Nie zawsze bywało miło 😉

Nowe życie rodzice książkowo wypełniali obowiązki ..Szkoła, rehabilitacja akceptacja..Agnieszka uczennica kl.I c ..osiągała bardzo dobre wyniki w nauce zdawała z nagrodami rodzice dumni odbierali nagrody..Co więcej..Czas robił wszystko na korzyść. Przyjaciele,nauczyciele, społeczeństwo Agnieszka dziecko "szczęścia "..wszędzie jej pełno drzewa, basen, piłka z chłopakami..to było jej życie. Samodzielna wojowniczka zawsze "ja sama"..gdzie nigdy nie była sama zawsze wokół dużo ludzi wszyscy z pomocą byli gotowi..dlatego Agnieszka kochała tych ludzi i życie..szczesliwa usmiechnieta..Pogodzona z losem tak musi być..

Dorastanie..Myśl rodziców jak to będzie..czy Agnieszka założy rodzinę? Marzeniem było żeby była szczęśliwa i spełniona..Biegła przez życie jak burza uprawiała sport bo to dawało jej siłę..Osiągnęła to..Robiła wyniki w sporcie zdobyła Mistrza Polski I miejsce w narciarstwie i sportach siłowych..szansa wzrastała..I tu wojowniczy charakter wziął górę..Poddała się rzuciła sport..Trudno to przeżyła..zamieniła sport na zabawy,imprezy, wyjazdy na koncerty..żyła pełnią życia. Przychodziły miłości, randki ❤Była piękną blondynką miała ograniczone powodzenie ale to jej pasowało..Pozytywne myślenie i bezpieczeństwo jakim była otoczona zrobiło swoje...Agnieszka zostaje mamą upragnionego syna Oskara miłość bezgraniczna ❤

Rok 2019 Agnieszka zostaje sama z nastoletnim synem..śmierć obojga rodziców..Zawalił się jej świat

TATA całym jej światem zawsze był wspierał..kochał Agnieszkę..

Trauma po stracie wpłynęła na pogorszenie stanu zdrowia a co za tym idzie zmniejsza samodzielność i uzależnienie od innych osób.

Agnieszka jest już po konsultacjach z lekarzami oraz badaniach, prześwietleniach itp...Słowo się rzekło..Kręgosłup III stopień guz w odcinku lędźwiowo-piersiowym do interpretacji..Kolano do wymiany Nie chcę o tym mówić...Co za tym idzie praca rehabilitacja leczenie....oczywiste koszty są z tym związane..

Niechcąc obarczać innych swoją osobą ,zwłaszcza SAMA musi zakupić auto przystosowane. Jest jej on niezbędny do samodzielnego poruszania się w lokalnym środowisku, wizyty u lekarza, rehabilitacja a co najwazniejsze dojazdy do pracy, gdyż pojawiła się propozycja o zatrudnieniu.

Agnieszka wierzy, że nie zostanie z tym problemem sama, jest przekonana że dobro, które wcześniej przekazywała innym-wróci do niej ze wzmożoną siłą.

Dlatego też bardzo prosi o pomoc I wsparcie gdyż tylko dzięki Wam będzie mogła ponownie zawalczyć o siebie i syna.

Historia z pamiętnika ojca Agnieszki .