Bela trafiła do nas interwencyjnie. Żyła w tragicznych warunkach, w kojcu 1,5x2 m, w błocie, bez słomy w skromnej budzie. Kiedyś jako szczenię została tam zamknięta i tak tkwiła ponad rok. Dni mijały, a Bella czekała, tylko sama nie wiedziała na co. Człowieka znała tylko z tego, że przynosił marne jedzenie, a jak sunia chciała się przywitać i skakała, dostawała po głowie.

Bela to bardzo młody pies, ma ok 1,5 roku, ale jej stan fizyczny i psychiczny jest bardzo zły. Sunia nie umie nic, każda sytuacja są przeraża. Ciężko zapiąć ją na smycz, do samochodu trzeba ją wnosić. Jak widzi inne psy, ich zabawy, bieganie ucieka do budy. Buda to jest jedyne co Bela zna, a i kojec. Tylko obecny jest dużo większy i sunia jest bardzo zdziwiona przestrzenią.

Stan fizyczny to dramat, wczoraj sunia była na pierwszej w swoim życiu wizycie u lekarza. Galaretowata biegunka, zaniedbana skóra i sierść, rany na uszach (nie wspominając już o zapachu suni). Oczko jedno bardzo boli, sączy się ropa, podejrzenie owrzodzenia rogówki. Na zębach, mimo młodego wieku, duży osad. Zapewne jest to wynikiem złego żywienia. Na USG powiększone płaty wątroby. Krew pobrana, czekamy na wyniki. Łapka krzywa, będziemy diagnozować.

Belę czeka długie leczenie oka. Kolejne USG u specjalisty, do tego RTG, kastracja i nie wiadomo co jeszcze wyjdzie. Koszty będą duże, a my nie planowaliśmy kolejnego psa, ale nie mogliśmy przejść obojętnie obok cierpienia tego dzieciaka.

Źle już w życiu miała, teraz zrobimy wszystko, aby resztę życia miała cudowne. Niestety bez Waszej pomocy nie damy rady.