Recenzja Fridy Lorén

Mieszkaniec Warszawy spotyka wiele kobiet w swoim życiu, które z różnych powodów przyjechały do tego miasta. Narrator przedstawia głównego bohatera Krzysztofa poprzez wiarygodny opis jego rzeczywistości, wartości i poglądów na kobiety. W tym obcym dla nich mieście, kobiety czują się osamotnione i zagubione. Poszukują tam kontaktów, akceptacji i przyjaźni, a może też miłości? Miasto, w którym relacje międzyludzkie bywają powierzchowne, powodują u głównego bohatera potrzebę solidnego i prawdziwego związku, gdyż on też czuje się samotny i spragniony miłości. Przyciągają jego uwagę kobiety, które niekoniecznie są piękne, ale odbiegają od schematu przeciętności. Pochodzą z różnych klas społecznych, niekiedy ekstrawaganckie, ale też ustabilizowane. Większość z nich to odważne buntowniczki, podobnie jak on sam. Znajomości zamieniają się w intymne relacje trwające od kilku dni-tygodni, do paru miesięcy. Narrator barwnie opisuje proces, podczas którego przelotne znajomości szybko zamieniają się w pasje, tętnią żarem i ekstazą. Opisując akt miłosny tworzy on atmosferę, w której czas przestaje istnieć. Słowa, jak pieszczoty, uwodzą, budząc w czytelniku silne emocje. Jest to poezja - świat na granicy fantazji, w którym rozkosz staje się esencją życia. Unikając szczegółów, autor budzi w czytelniku wyobraźnię i ciekawość. Poznajemy bohatera książki, lecz kobieta, obiekt jego pożądania, jest anonimowa. Krzysztof szanuje kobiety i troszczy się o nie. Kocha je, ale czy to jest miłość?



Czym jest miłość? Miłość wymaga walki o byt, a także poświęceń! Prawdziwa miłość przetrwa przeciwności losu. Czy Krzysztof i jego partnerki dają sobie szansę na próbę generalną – na cierpienie, ból i poświęcenie? Często zranione uczucia, obrażona duma wygrywają, prowadząc do rezygnacji i rozpadu związku?

Wczesna trauma może spowodować powtarzające się reakcje i zachowanie w sytuacjach przypominających zapomniane przeżycia z przeszłości. Tęsknimy za szczęściem i miłością. Szukamy ich nieustannie! Jak je znaleźć, jak zachować? To są pojęcia ulotne, nieuchwytne. Gdy przestaniemy szukać, zjawią się nieoczekiwanie, gdy najmniej się tego spodziewamy. Może powinniśmy się wyzwolić? Co znaczy słowo wolność? Niełatwo jest krótko zdefiniować to pojęcie. A może każdy inaczej je definiuje? Zdrowa relacja między dwójką ludzi to taka, w której każdy z partnerów potrafi funkcjonować samodzielnie, osobno. Każdy jest indywidualnością, ma swoich znajomych, swoje zainteresowania – swoją tożsamość. Bohater książki gardzi normami i konwenansami, nie daje rad, nie używa wielkich słów, nie definiuje życia, miłości. Narrator opisuje głęboką empatię głównego bohatera w relacjach z kobietami. Krzysztof stara się je zrozumieć, analizuje sytuacje, w których pewne wydarzenia, na ogół mało znaczące incydenty, prowadziły do kryzysu. Bez próby dialogu łatwo znaleźć się w zaułku, w sytuacji bez wyjścia. Gdy się sparzymy, staramy się unikać bolesnych przeżyć…, ale pamięć jest krótka, historia się powtarza. Czytając, odnoszę wrażenie, że jest to książka o mężczyźnie, gdzie kobiety są tłem. Główną postacią jest mężczyzna i jego relacje z kobietami. Książkę czyta się z wielkim zainteresowaniem, z wypiekami na twarzy, ponieważ narrator lekko i elegancko żongluje słowami, opisuje dobrze nam znane sytuacje i głębokie emocje z nimi związane. Trudno się oderwać od książki Krzysztofa Cywińskiego. Polecam tą lekturę z pełną odpowiedzialnością.

Frida Lorén licencjonowana lekarka, specjalistka psychiatrii ogólnej i licencjonowana psychoterapeutka

na Uniwersytecie w Lund, w Szwecji