Cześć, nazywam się Olek i mam 20 lat.

Chciałem Ci opowiedzieć krótką historię, która mam nadzieję, szczęśliwie się zakończy.

Od małego byłem bardzo aktywną i energiczną osobą, więc w trosce o moje sportowe zdrowie i ambicje, rodzice zapisali mnie na karate, które z lekkimi przerwami na inne sporty, trenowałem długie lata, aż do liceum, gdzie pomyślałem, aby spróbować czegoś „ostrzejszego”. I tak trafiłem na pierwszy trening MMA, które od razu pokochałem całym sercem.

Niestety los tak chciał abym systematycznie mierzył się z coraz poważniejszymi kontuzjami, które bardzo przeszkadzały w regularnym trenowaniu. (poważnie naderwany mięsień przy łopatce czy kontuzja bocznych więzadeł kolana wraz z pękniętą łąkotką to tylko ułamek z nich). Z moich kart szpitalnych można by już rozpalić niezłe ognisko, jednakże nie przyszedłem tutaj, aby się rozczulać tylko poprosić Was o pomoc.

Jako iż, nigdy się nie poddałem, pokonując każdą kolejną poważną kontuzję, podążając za największym idolem Conorem McGregorem, obiecałem sobie, że zawalczę na profesjonalnej gali co by się nie działo. Dopiero na koniec I roku studiów, pokonując kolejne poważne urazy, udało się zawalczyć na gali i spełnić małe marzenie. ( link do posta na Instagramie po walce - https://www.instagram.com/p/BzU9X7tot0W/ )

Gdy wszystko zaczęło nabierać tempa, a ja znowu wierzyć, że MMA to moja jedyna droga by być szczęśliwym, dzień przed treningiem w potencjalnym nowym klubie, grając z kolegami w piłkę nożną, zerwałem więzadło krzyżowe przednie ACL.  Świat mi się zawalił i nie widziałem już dla siebie drogi, w którą mógłbym uwierzyć. Z każdym dniem czułem, że umieram ale to nadzieja jednak umiera ostatnia. Dzięki pomocy Rodziców, miesiąc później udało się zorganizować operację rekonstrukcji więzadła. Przede mną była długa droga by znów zacząć normalnie funkcjonować, a przede wszystkim wrócić do ukochanego MMA. Po ponad 6 miesiącach bardzo intensywnej i ciężkiej rehabilitacji, wszystko wskazywało na to, że jestem gotowy by powoli wdrażać lekką aktywność sportową w moje życie. Plan był prosty. Trenować jak najlepiej się da.

Więc spełniłem swoje marzenie z dzieciństwa i posprzątawszy cały strych, kupiłem worek bokserski i zacząłem pierwsze spokojne treningi. ( https://www.instagram.com/p/B8KXggfnbFm/)

Niestety, pewnego razu wracając do domu, schodząc ze krawężnika „uciekło” mi kolano. Obawiałem się najgorszego. Po zrobieniu rezonansu wynik był jednoznaczny: zerwanie przeszczepu ACL.

W jednym momencie, moje marzenia znowu wyparowały.

Chwilkę popłakałem ale przypomniałem sobie, że mam misję na tej planecie i nic mnie nie powstrzyma.

Wyjście w taki wypadku zdawało się jedno. Operacja rewizyjna rekonstrukcji ACL oraz ponowna półroczna rehabilitacja by wrócić do zdrowia.

Koszty takich operacji wahają się od 9000zł do nawet 20000zł.

Przy pomocy kliniki w jakiej się operowałem do sfinalizowania tej operacji brakuje około 7000zł co jest astronomiczną dla mnie kwotą. Jednak koszt samej operacji to nie wszystkie koszty jakie mnie czekają.

Głęboko wierzę, że moje miejsce jest w oktagonie i zrobię wszystko by znów być artystą mieszanych sztuk walki.

Dlatego proszę, jeżeli chcecie dołożyć swoją cegiełkę do tej historii, udostępnijcie ją, a swoimi ewentualnymi wpłatami udowodnijmy losowi, że nie ma nad nami kontroli.

PS:

Żeby z tej sytuacji wyciągnąć jak najwięcej, postaram się na swoim Instagramie, pokazać wam jak wygląda cały półroczny proces rehabilitacji po operacji. Od uczenia się chodzenia na nowo do biegania

i bycia pełnym sił człowiekiem.

Instagram: „Aleksander Paul”

https://www.instagram.com/aleksanderpaul/?hl=pl

Pamiętajcie o swoich marzeniach

Olek