Podaruj mi głos.

,,Mowa jest srebrem, a milczenie złotem” - to brednie i kłamstwo. Mówienie to skarb największy. Nie mówisz tracisz własne uczucia i zdolność rozpoznawania świata. Dla Sławka milczenie to SAMOTNOŚĆ, nie złoto. Rozmowa to przecież normalna rzecz. Wystarczy iść do kogoś, albo po prostu zadzwonić przez telefon.

W 2008 roku, gdy Sławek miał 14 lat stała się rzecz straszna. Sławek przestał oddychać, a jego płuca całkowicie się zablokowały. Wystarczył jeden dzień ciężkiej choroby, w trakcie której został wprowadzony w śpiączkę farmakologiczną. Wykonano zabieg tracheostomii i podłączono go do respiratora. Sławek od tej chwili już nie utrzymał sam głowy i stracił głos już na zawsze, a z nim wszystkie chęci do życia i marzeń. Cały kolorowy świat pozostał za zamkniętymi drzwiami. Przed tracheostomią Sławek uczył się w Gimnazjum, a do nauki wykorzystywał klawiaturę

IntelliKeys i pisaka nagłownego. Był wtedy ,,samodzielny” , bo mimo znacznej niepełnosprawności sam pisał, odrabiał lekcje, rysował, wchodził w Internet.

 Tracheostomia zmieniła wszystko. Od 16 lat Sławek jest więźniem swojego ciała. Nie może nic powiedzieć, nie może wyrazić swoich emocji, nie może porozmawiać przez telefon, nie może na głos zaśmiać się. Jego słowa wypowiedziane ruchem ust, odczytywane są tylko dla nielicznych. Gdy mówi ustami ,, nudzę się, po co tak żyć?nie chcę tak żyć” wiemy, że bardzo cierpi. Teraz może to się zmienić. Po tylu latach, życie Sławka może nabrać barw. Istnieje sprzęt, który może przywrócić komunikację Sławka z otoczeniem, tylko nikt nie może pomóc w zakupie tego sprzętu. PCPR ani OPS nie mają na to pieniędzy. Ta pierwsza instytucja każe czekać, ale jak długo? nie wiadomo. Nie możemy czekać, bo Sławek nie może już stracić ani jednego dnia bez kontaktowania się ze świtem i z najbliższymi :z mamą, tatą, siostrami i braćmi, rehabilitantem, lekarzem, pielęgniarką. Sprzęt o którym mowa to PCEye – specjalistyczne urządzenie do sterowania komputerem za pomocą wzroku wraz z Grid3 – program do komunikacji za pomocą wbudowanych tablic, aplikacji łatwego dostępu –  Od pierwszej chwili testowania sprzętu przy sprawnym oku pani Pedagog i terapeucie, Sławek od razu mógł wyrazić swoje emocje, a system mówiący wypowiadał na głos jego myśli. Uśmiechnięty Sławek na koniec testowania cały czas wracał do napisu i czytania przez komunikator zdania : czy mogę to mieć? czy mogę to mieć ? Tego dnia Sławek znów był szczęśliwy i przez chwilę samodzielny.

Historia Sławka zaczyna się tak, jak każda inna piękna bajka.

Dawno, dawno temu, miał urodzić się piękny i zdrowy chłopiec, ale na świat przyszedł schorowany bez oddechu, wręcz umierający 1,5 kg synek. Ta bajka zaczęła się bardzo smutną wiadomością: przez niedotlenienie wewnątrzmaciczne Sławek i jego rodzeństwo rosnące razem z nim w moim brzuszku od urodzenia będą niepełnosprawne w stopniu znacznym. Nie napiszę, że kolejne strony tej bajki były z wróżkami spełniającymi marzenia. Życie nie głaskało naszych trojaczków. Lista chorób i stan zdrowia całej trójki jest przerażający i najlepiej nie pisać o tym i nie pamiętać ile bólu, łez i operacji przeszły te małe istoty. Mimo wózków i bagażu jakim jest niepełnosprawność w stopniu znacznym, trojaczki ukończyły szkoły i studia. 

Zwracam się do wszystkich wrażliwych, pomocnych i serdecznych osób, aby podarowały Sławkowi głos. Dziękujemy