Bonifacy jest 12-letnim kocurem, trafił do nas w wieku ok 5 tygodni. Najpierw leczyliśmy go na koci katar, ledwo z niego wyszedł. Potem długo był spokój. Boni jest kotem raczej skrytym, rzadko przychodzi po pieszczoty, wystarczyła mu miska, poduszka i sama nasza obecność gdzieś w pobliżu. Nigdy nie był wylewny w okazywaniu uczuć, ale też nikomu nie zależało go zmuszać do czegokolwiek. Dużym minusem takiego układu było to, że oprócz uczuć nie okazywał bólu. Wszystkie jego dolegliwości wychodziły przypadkiem. W tym właśnie problemy z zębami.

Zaczęło się od tego, że przez prawie dwa lata leczyliśmy go na koci katar, który wg weterynarzy, po prostu powrócił. Leki działały na krótko, potem sytuacja wracała do stanu poprzedniego. Dopiero w zeszłym roku trafiliśmy do lekarzy, którzy przyjrzeli mu się dokładniej. Katar nie był od wirusa, tylko to był efekt długotrwałego stanu zapalnego, spowodowanego problemami z zębami. Wyniki krwi miał tragiczne, zęby do usunięcia. Już myśleliśmy, że wracamy do normy, że już będzie dobrze, ale katar wrócił. I to z krwią. Konieczne są dokładniejsze badania, w tym rinoskopia. Na tym etapie jesteśmy już po wszystkich badaniach, mam zielone światło. Krew praktycznie w normie, serce w porządku (jak dzwon). Możemy działać.

No i tu zaczynają się schody, bo sam koszt rinoskopii, łącznie z pobraniem tkanki do badań histopatologicznych to około 1500-2000 zł, w zależności od tego, co tam w środku lekarze zobaczą. Sama diagnostyka i odpowiednia dieta (Bonifacy w tym momencie jest na wysokomięsnych puszkach, karmiony "na żądanie", a apetyt to on zawsze miał) kosztują nas sporo, a Boni nie jest jedynym kotem "specjalnej troski".