Już prawie cztery miesiące minęły od wypadku. Na początku wakacji, w lipcowy wieczór Sebastian poszedł pobiegać, w październiku miał przebiec swój pierwszy maraton.

Niestety od tamtej pory nie wrócił do domu, a marzenie o maratonie musi odłożyć na później. Kierowca potrącił Sebastiana na przejściu dla pieszych.

Stan Sebastiana po wypadku był bardzo poważny. Na początku nie wiedzieliśmy nawet, czy uda mu się przeżyć. Prawie dwucentymetrowy obrzęk mózgu, krwiak w mózgu, złamana miednica i noga w kostce oraz odma płucna nie dawały zbyt wielkich nadziei.

Po dwóch tygodniach śpiączki farmakologicznej lekarze podjęli decyzję o próbie wybudzenia Sebastiana. Po tak poważnym urazie mózgu świadomość wracała bardzo powoli. Cieszyliśmy się każdym, nawet drobnym przejawem poprawy. Po kilku dniach Sebastian otworzył oczy, później zaczął reagować na proste komunikaty głosowe.

Na oddziale intensywnej terapii Sebastian spędził dwa miesiące, podłączony przez większość czasu do respiratora. Nawet lekarze nie byli w stanie powiedzieć, w jakim stanie neurologicznym będzie ostatecznie.

Teraz wierzymy, że najgorsze już za nami. Sebastian odzyskał w pełni świadomość, mówi i żartuje z nami jak przed wypadkiem. Wkłada bardzo dużo wysiłku w rehabilitację i jest bardzo zmotywowany, żeby odzyskać dawną sprawność. Pewne jest jedno – to będzie prawdziwy ultramaraton, którego etapami będzie między innymi neurologiczna operacja wstawienia implantu fragmentu czaszki usuniętego podczas operacji ratującej życie w pierwszej dobie po wypadku, żmudna rehabilitacja neurologiczna, której celem jest aktywizowanie najbardziej poszkodowanej w wypadku lewej części ciała i codzienne przezwyciężanie rozległych ograniczeń ruchowych.

Sebastian robi bardzo duże postępy w rehabilitacji. Startował od stanu w którym nie był w stanie samodzielnie unieść głowy, obecnie doszedł do momentu, kiedy powoli zaczyna znowu uczyć się chodzić z balkonikiem.

Sebastian jest teraz na oddziale rehabilitacji neurologicznej w szpitalu, ale wymiar rehabilitacji zapewnianej przez szpital jest niewielki. Z tego powodu Sebastian korzysta również z płatnej rehabilitacji. Prawdopodobnie będzie potrzebował dodatkowej rehabilitacji jeszcze przez długi czas.

Bardzo prosimy o pomoc, aby Sebastian mógł jak najszybciej wrócić do domu i do normalności. Chcielibyśmy, żeby znowu mógł chodzić na długie spacery po parku z pieskiem, dbać o swoje rośliny, biegać, wrócić na studia i spędzać z nami jak najwięcej czasu.

Nie możemy się doczekać momentu, kiedy wypadek i jego konsekwencje będą dla nas wszystkich jedynie odległym wspomnieniem.

Dziękujemy za każde wsparcie,

Rodzina Sebastiana