4 lata temu gromadzie Ślężańskich udało się utworzyć pierwsze we współczesnej historii Ślęży Trzebiszcze. Na zboczu Radunii, na pięknej leśnej działce, umieściliśmy ponad 6 metrowy i ważący bez mała 700 kg posąg Świętowita, zakładając miejsce kultur wiary słowiańskiej. Film obrazujący całe wydarzenie znajdziecie na YouTube

Konsekwentnie, przez kilka lat rozwijaliśmy to miejsce, budując infrastrukturę obrzędową, opiekując się posągiem i stawiając kapliczki oraz budując infrastrukturę biwakową (wiaty turystyczne, paleniska, toalety), po to by przyjąć jak największą ilość gości. Odwiedziło nas kilkaset osób, pielgrzymi przybywali nie tylko z całej Polski, ale z najdalszych zakątków świata. Samo miejsce stało się chlubą całego środowiska rodzimowierców słowiańskich, gościło na łamach czasopism tematycznych (Gniazdo) i wielu blogów o słowiańszczyźnie.

Niestety, jak to czasem bywa– to co dobre może się skończyć. Choć planowaliśmy użytkować Trzebiszcze jeszcze przez wiele lat, coś się zmieniło. Sympatyk (nie rodzimowierca), który użyczał nam tego wspaniałego kawałka ziemi, losową sytuacją zmuszony był zmienić jego przeznaczenie, a tym samym nas do przeprowadzki. Wiele osób wieszczyło tym samym koniec Trzebiszcza, a także koniec obecności rodzimowierców na Ślęży…

Nie poddając się przeciwnościom losu, w sierpniu tego roku zakupiliśmy (ze środków indywidualnych) 62-arową działkę na zboczu Radunii. Dziś rozpoczynamy nowy etap, a do jego tworzenia chcemy zaprosić Was, jednocześnie prosząc o wsparcie finansowe.

KIM JESTEŚMY - CZYM SIĘ ZAJMUJEMY [KLIK]

Zamierzamy przewieźć w nowe miejsce posąg Świętowita oraz odtworzyć i dalej rozwijać infrastrukturę dla pielgrzymów.

Zbieramy środki na transport posągu Świętowita i wiaty z Sulistrowic do Słupic. Posąg, z racji swojej masy, przewieziemy (tak jak uprzednio) na lawecie, natomiast wpierw musimy go wykopać, zabezpieczyć i zwieźć z Radunii koparką do miejsca, gdzie dojedzie laweta. Następnie, już na nowym miejscu chcemy go ponownie zaimpregnować  i znowu koparką przetransportować przez pole, aby osadzić w przygotowanym uprzednio miejscu. Całe przedsięwzięcie jest o tyle trudne, że miejsca są niedostępne dla samochodów (w tym lawety) i nie chcemy uszkodzić posągu. Jego masa jest tak duża, że bez ciężkiego sprzętu i kilku rodzajów transportu (a także siły naszych kilkunastu rąk) się nie obejdzie.

Zbieramy też środki na przewiezienie infrastruktury ze starego Trzebiszcza (m.in. długich bali tworzące wiatę dla kilkunastu osób) i odtworzenia jej na nowym miejscu, oraz o zabezpieczenie ogrodzeniem Trzebiszcza (w świetle wandalizmu, jakiego dopuszczają się osoby niesprzyjające rodzimowiercom na Ślęży, jesteśmy zmuszeni subtelnie, ale jednak - ogrodzić i monitorować teren).

Gdy zakładaliśmy pierwsze Trzebiszcze – wiele osób twierdziło że nam się nie uda, że jesteśmy skazani na marginalizację i błąkanie się po Ślęży. Pokazaliśmy że potrafimy przerwać ten stan, że jest duch w narodzie. Potem po 4 latach wielu odwróciło się od nas uznając, że teraz to już koniec i regres. To nas wyłącznie zmotywowało i znowu się nie poddaliśmy.

Dzisiaj mamy piękną ziemię, 62 ary łąki i gaju, który przeznaczamy na cele kultowe, który stanie się nowym miejscem pielgrzymek, otwartym na rodzimowierców i sympatyków. Znów zapłonie święty ogień w kręgu. Razem z Wami chcemy pokazać, że po raz trzeci też nam się uda! Że gdy chcemy to przenosimy góry... i nie tylko :-).

Bogowie znowu się do nas uśmiechnęli, są po naszej stronie!

A Wy jesteście z nami? Pomożecie?

Sława!

Liczy się każde wsparcie, za którą ogromnie dziękujemy.