Mam na imię Paweł. Jestem niepełnosprawny od urodzenia. Porażenie mózgowe czterokończynowe.

W swoim życiu miałem już kilka wózków. Wózek jest dla mnie tym, czym dla osoby zdrowej są nogi.

Od ponad 8 lat jeżdżę na wózku spacerowym. Wybór ten spowodowany był moim złym stanem zdrowia i koniecznością zakupu wózka specjalnego z rozkładanym oparciem.  Wózek jest już wysłużony, psuje się, zacina podczas rozkładania. Wszystkie mechanizmy są już mocno zużyte. W końcu się nie rozłoży i zostanę bez wózka. I szczerze mam go już dość, bo czuję się w nim jak duże dziecko.

Marzę o wózku aktywnym w którym mógłbym poczuć się choć odrobinę samodzielny i niezależny od innych. Po wszczepieniu pompy baklofenowej, która rozprawiła się moją spastyką,  czuję się na tyle dobrze, że chciałbym spróbować prowadzić wózek sam. 

To moje marzenie.

Decyzję o zmianie wózka odkładaliśmy z rodzicami bardzo długo, ponieważ to, co daje NFZ nie wystarcza na wózek dopasowany do potrzeb osoby niepełnosprawnej. A wciąż są inne, pilniejsze wydatki. Niedawno zamontowaliśmy podnośnik sufitowy, by rodzice nie musieli przenosić mnie na rękach.

W tym roku zakończyłem edukację, czekam na miejsce na Warsztatach Terapii Zajęciowej i nie wyobrażam sobie żeby wożono mnie tam z miejsca na miejsce. Niewielki kawałek mogę przejechać sam. Potrzebuję tylko nowego aktywnego, lekkiego wózka.

Pomóż mi godnie żyć mimo mojej niepełnosprawności. Dorzuć małą cegiełkę, by spełnić moje marzenie.