/ ENGLISH TEXT BELOW /

Myślicie, że wojna się skończyła? Albo, że już się kończy? Nie, ona się niestety nie skończyła i nic nie wskazuje na to, że przed nami parada zwycięstwa. 

Polityka rządzi się swoimi prawami - pomoc humanitarna swoimi. Nie będę się wdawał w komentarze o głupocie gabinetów politycznych - szkoda na to czasu i prądu. Wiem za to, że im więcej wokół nas szamba, tym więcej jest do zrobienia. Jestem naiwny? OK, w takim razie pozwólcie mi być naiwnym. Naiwni też mają swoje miejsce na ziemi.

Wiecie, co myślę? Obiektywna potrzeba dalszej realizacji misji humanitarnej w roku 2025 – czwartym (!!!) roku, w którym prowadzone są w sposób regularny działania wojenne oraz akcje militarne skierowane przeciwko ludności cywilnej na terenie sąsiedniego państwa – wydaje się być w obecnym czasie zagadnieniem kluczowym zarówno dla przetrwania państwa ukraińskiego, jak również (w coraz większym niestety stopniu) zabezpieczenia żywotnego interesu Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie naszego własnego, zmniejszającego się z każdym dniem, bezpieczeństwa. Nie potrafię sobie wytłumaczyć dlaczego nie do wszystkich to dociera. Być może jestem zbyt głupi.

Ruskie bomby nadal spadają na głowy ludności cywilnej na terenie Ukrainy w zauważalnie większej ilości niż w przeciągu ostatnich kilkunastu miesięcy (mówi wam to ktoś, kto tam bywa regularnie), dodatkowo zdolności militarne (a co za tym idzie – również zdolności do zabezpieczenia ludności cywilnej) Ukrainy są na wyczerpaniu. Dalsze wspieranie Ukrainy w jej walce z kacapskim najazdem – w szczególności zaś pomoc humanitarna niesiona ludności cywilnej i wspieranie zaplecza medycznego frontu, co robimy od początku wojny – jest moim zdaniem nadal jedną z najpilniejszych potrzeb współczesnej Europy i świata, zarówno w sferze codziennej, praktycznej, jak i tej kompletnie olewanej ostatnio: MORALNEJ.

To było bardzo dyplomatyczne, prawda? Na więcej się nie zdobędę. Szczerze mówiąc mam w ustach inne słowa ale zostawię je sobie pomiędzy wierszami.

Może o tym wiecie: jednym z elementów pomocy, realizowanym przez nas od początku wojny, jest przygotowanie indywidualnych apteczek taktycznych. Apteczki te składamy sami ze względu na koszt ich produkcji vs koszt zakupu w wyspecjalizowanych sklepach medycznych i militarnych - niejednokrotnie jest to oszczędność nawet rzędu 600%. Mówi to bardzo wiele niestety o kondycji moralnej współczesnych społeczeństw … 

Jednak nie wszystko musi być transakcją, prawda?

Misja humanitarna #WłączŚwiatłoUkrainie nie zakończyła się wraz z końcem ubiegłego roku. Od początku wojny przygotowaliśmy już i wysłaliśmy do Ukrainy (wiem, trudno w to uwierzyć) ponad 3.000 apteczek (w ostatnim, rekordowym, grudniowym transporcie pojechało ich 350). Jedne były gorsze, drugie lepsze, jedne bardzo podstawowe, inne całkiem wypasione. Dzięki ludziom dobrej woli, firmom, instytucjom i organizacjom ten humanitarny pomost działa - nisko kłaniam się Wam wszystkim. Nowy Rok spędziliśmy wraz z ruskimi fajerwerkami w Zaporożu - od tej pory, tylko przez ostatnie dwa miesiące, wysłaliśmy sześć transportów. I wiecie co?

Nasze działania w ramach misji humanitarnej #WłączŚwiatłoUkrainie nie podlegają bieżącym wpływom i zapotrzebowaniom politycznym. To bywa bardzo trudne - ale staramy się być głusi na medialne gównoburze. Nie wypinamy się po ordery i nie pozycjonujemy się w przyszłości pod hasłem "co ja z tego będę miał". Robimy swoje.

Misja będzie kontynuowana w roku 2025 i dotąd, dopóki będzie potrzebna. A jeśli przyjdą naprawdę złe czasy i tę pomoc będziemy musieli nosić na plecach - to zaniesiemy ją na plecach.

Bo wierzymy, zgodnie ze słowami Platona, że największą krzywdę wyrządza ten, kto pozostaje obojętny …

Zima jest zawsze ciężka. Brakuje wszystkiego. Pomóżcie nam pomagać ...

A wyżej możecie zobaczyć jak robimy nasze apteczki.

Fundacja Znaki Pamięci

#WłączŚwiatłoUkrainie

-----------------------------------------

/ ENGLISH /

Do you think the war is over? Or that it is coming to an end? Unfortunately, it hasn’t ended, and there’s no indication that a victory parade is ahead of us. Politics has its own rules – humanitarian aid has its own. I won’t comment on the foolishness of political cabinets – it’s a waste of time and energy. However, I know that the more filth surrounds us, the more there is to be done. Am I naïve? OK, then let me be naïve. Naïve people also have their place on Earth.

Do you know what I think? The objective need for continued humanitarian mission fulfillment in 2025 – the fourth (!!!) year in which regular hostilities and military actions against the civilian population in a neighboring country are ongoing – seems to be a critical issue for the survival of the Ukrainian state, as well as (increasingly, unfortunately) the vital interest of the Republic of Poland regarding our own, diminishing security. I cannot understand why this doesn’t resonate with everyone. Perhaps I am too foolish.

Russian bombs continue to fall on the heads of the civilian population in Ukraine in noticeably greater numbers than in the past few months (this is said by someone who visits there regularly), additionally, Ukraine's military capabilities (and thus the capacity to protect the civilian population) are exhausted. Further supporting Ukraine in its fight against the Russian invasion – especially humanitarian aid directed to the civilian population and supporting the front’s medical logistics, which we have done since the beginning of the war – is still, in my opinion, one of the most urgent needs of contemporary Europe and the world, both in the daily, practical sphere and in that completely neglected lately: MORAL.

That was very diplomatic, wasn’t it? I can’t do better than that. To be honest, I have other words in my mouth but I’ll keep them between the lines.

Maybe you know this: one of the elements of aid we have been implementing since the beginning of the war is the preparation of individual tactical first aid kits. We assemble these kits ourselves due to the cost of production vs. the cost of buying them in specialized medical and military shops – it is often a saving of even 600%. This unfortunately says a lot about the moral condition of contemporary societies...

But not everything has to be a transaction, right?

The humanitarian mission #LightUpUkraine did not end with the end of last year. Since the beginning of the war, we have prepared and sent to Ukraine (I know, it’s hard to believe) over 3,000 first aid kits (in the last record-breaking transport in December, 350 were sent). Some were worse, some better, some very basic, others quite sophisticated. Thanks to people of goodwill, companies, institutions, and organizations, this humanitarian bridge functions – I bow low to all of you. We spent the New Year with Russian fireworks in Zaporizhzhia – since then, just in the last two months, we have sent six transports. And you know what?

Our actions within the humanitarian mission #LightUpUkraine are not subject to current political influences and demands. This can be very challenging – but we try to be deaf to media storms. We are not reaching out for medals and we are not positioning ourselves for the future under the motto "what will I get from this." We do our work.

The mission will continue in 2025 and as long as it is needed. And if really hard times come and we have to carry this aid on our backs – we will carry it on our backs.

Because we believe, in accordance with the words of Plato, that the greatest harm is done by those who remain indifferent...

Winter is always hard. Everything is lacking. Help us to help...

And above this is how we prepare our first aid kits. 

Foundation Signs of Memory

#LightUpUkraine