proszenie o pomoc jest bardzo trudne. wiem, że mój brat, którego dotknęła obecna powódź, tego nie zrobi. i dlatego to ja, jego młodsza siostra, chciałabym zrobić coś dla niego, bo dotąd nie miałam nigdy okazji.

Krosnowice, to mała wioska pod Kłodzkiem. i to właśnie tam na co dzień mieszka i pracuje mój brat Paweł.

to dzięki mojemu bratu i jego pracy mogłam pójść na studia, bo przekazał wtedy rodzicom pieniądze na wynajem studenckiego pokoju. to dzięki niemu w podstawówce miałam markowe buty, na które nigdy nie było stać rodziców. gdy byłam młodsza, przywoził mi zabawki z niemieckich wystawek (moje pierwsze zabawki utonęły w powodzi w '97, gdy straciliśmy całe mieszkanie w Kłodzku). a gdy mój tato wyjeżdżał za granicę, za chlebem, po pierwszej powodzi w naszym życiu - Paweł zabierał mnie na gofry do Polanicy i świetnie zastępował, nieobecnego wtedy, tatę. między mną a Pawłem jest 14 lat różnicy. Paweł zawsze będzie tym mądrym, silnym starszym bratem, który radzi sobie ze wszystkim. wiem, że z obecną sytuacją także da radę, ale chciałabym mu pokazać, że ktoś o nim pamięta. że jest dla kogoś ważny i przede wszystkim, że nie jest sam, bo powódź mogła dotknąć każdego.

dom w Krosnowicach odbudowywał razem z naszym tatem. każda wolna chwila przeznaczana była na naprawy i udoskonalanie. i choć jest złotą rączką, to za mało na tę tragedię, z jaką przyszło się zmierzyć.

zrzutka ma na celu zebranie kwoty, za którą będzie mógł kupić najpotrzebniejsze sprzęty - lodówkę, pralkę oraz zadbać o osuszenie domu, by móc bezpiecznie mieszkać w nim zimą oraz przez kolejne lata.