Życie jest tylko jedno. Nasze dni więc są już policzone. "Życia nie mierzy się ilością oddechów, ale ilością chwil, które zapierają dech w piersiach" Rodzimy się, bierzemy pierwszy wdech, dorastamy, idziemy do szkoły, zaczynamy pracować. W tym czasie marzymy o wszelakich rzeczach, jedni o byciu prawnikiem, inni o zostanie supermodelką bądź strazakiem. Jedni pozostaną w przekonaniu i uda im się zrealizować cel, inni jednak zatracą marzenia z dzieciństwa. Gdy spojrzę wspomnieniami wstecz, już mając 6 lat ciągle satysfakcjonowały mnie samoloty, podróże małe i dla mnie duże wtedy (do Zakopanego). Byłem już wtedy i pozostałem ciekawy świata. Odkrywczy , przemierzając nietypowe szlaki. Niestety, w wieku 6-u lat stwierdzono u mnie obustronny niedosłuch który z wiekiem postępował. Ciągłe wykluczenie, wyśmiewanie mnie na etapie szkolnym. Wraz z wiekiem rosło poczucie pragnienia, misji, osiągnięcia czegoś niezwykłego i pozostawienia w życiu dobra,uśmiechu, inspiracji oraz świadectwa, osobom niepełnosprawnym,dzieciom i chorym żeby kreować swe życie w sposób by w chwili ostatniego wydechu,móc na wieki zasnąć z uśmiechem na ustach. W trakcie podróży za jeden z celów jest promocja zdrowia, fitnessu, sportu wśród dzieci by przez wartości takie jak samodyscyplina,pasja czy wytrwałość dążyły do realizacji swojej misji w życiu. "Świeca od której zapalane są kolejne, nie gaśnie nigdy" Kolejnym celem jest stworzenie bloga oraz filmów dzięki którym mógłbym relacjonować ludziom postępy misji, inspirować do działania oraz do poznawania wielu kultur na świecie. Pragnę zatem jako pierwszy niepełnosprawny chłopak w Polsce odbyć podróż dookoła świata z misją niesienia pomocy wraz z fundacjami, dobra, inspiracji z zakątków świata dając tym samym asumpt do kreacji nowego wspanialszego życia zarówno swojego jak i ludzi do których pragnę dotrzeć. Poniżej wklejam swój amatorski film z ostatniej podróży. https://vimeo.com/336767610?ref=em-share Jeśli dotarłeś/dotarłaś do końca tekstu, życzę Ci szczerze zdrowia i uśmiechu. Dziękuję