Tragedie, ludzkie dramaty można zobaczyć w telewizji, słyszeć z opowieści- zawsze gdzieś obok…

Los sprawił, że babcia dołączyła do grona tych osób. A razem z nią ja, pozostali wnuczkowie, dzieci…bo świat mi się zawalił. Kochamy babcie całym sercem i nie spoczniemy póki nie zrobimy dla niej wszystkiego, co po ludzku możliwe. Pana Boga proszę o cud, lekarzy o robienie wszystkiego, co w ich mocy- a tutaj proszę o pomoc w zebraniu środków na leczenie babci.

22.09.2022 roku babcia doznała udaru niedokrwiennego lewej półkuli mózgu. Oficjalnie rzecz biorąc oznacza to, że babcia ma niedowład prawej strony ciała, problemy z połykaniem, problemy z mową. Przetransportowana LPR do szpitala im. Kopernika w Łodzi, w stanie ciężkim ale stabilnym. 

Ale może opowiem Wam co to oznacza realnie…z czym mierzymy się tak naprawdę. Babcia przez kilkanaście dni leżała na OIOM udarowym, podpięta do aparatury, pod tlenem, z non stop spływającymi kroplówkami. Lekarze umożliwili nam wejście do babci na jedną godzinę łącznie w ciągu całego dnia. Czasem słyszeliśmy, że nie ma dla niej szans…Tego, co już przeżyliśmy nie zapomnimy do końca życia. Nie sposób sobie wyobrazić jak to jest, gdy podwinie się ręka, a nikt tego nie zauważy. Ręka puchnie i boli, a można tylko płakać, bo nie jest w stanie powiedzieć: „poprawcie mi tą rękę”. Gdy odczuwa się pragnienie i można jedynie otwierać usta w nadziei, że ktoś się domyśli i zwilży je.. Gdy opadnie głowa i zanim ktoś to zauważy przeżywa się tortury. Gdy boli coś nie do wytrzymania, a nie można sobie pomóc, nie można poprosić o pomoc, bo nie można nic powiedzieć. Babcia właśnie w ten sposób była bezradna. 

Następnie w stanie stabilnym przeniesiona na normalna salę. Moment wypisu był odkładany w czasie bo babcia dwa razy walczyła ze stanem zapalnym dróg moczowych a antybiotykoterapia nie pozwalała na jej wcześniejszy wypis. Niestety wraz z czasem zaczęły pogłębiać się odleżyny.

W chwili obecnej babcia trafi do ZOLu w Raciborowicach (woj.łódzkie). Przetransportowana będzie tam 19.10.2022 roku.Tam będzie miała całodobową opiekę lekarską, rehabilitację. Tego ostatniego potrzeba najbardziej. Widać po babci ze czuje się trochę osamotniona, nie jest typem człowieka, który lubi być sam. Potrzebuje kontaktu z ludźmi, powrotu do swoich zajęć sprzed udaru czyli pieczenie ciast, najlepszych na świecie bułek z jagodami czy gotowania najlepszych obiadów na świecie.

Bez naszej obecności, bez obecności bliskich osób babcia nie będzie wracała do zdrowia. 

Zbiórka ta ma na celu wsparcie finansowe na czas leczenia w ośrodku a następnie w domu, który trzeba będzie w pewien sposób przeorganizować i dostosować do babci. 

Opieka pielęgniarska, logopedyczna, psychologiczna, neurologiczna, rehabilitacyjna- na to wszystko musimy zdobyć finansowanie.

Naszym największym marzeniem jest, żeby babcia mówiła, siedziała samodzielnie i stanęła na własne nogi. Żyjąca, świadoma osoba, całkowicie zdana na łaskę innych ludzi.

Wierzę, że można spełnić to marzenie.

Babcia jest cudowną Mamą, Teściową, Babcią oraz Prababcią.

Pomóżcie nam ją odzyskać i dać kres tej tragedii. Tylko leczenie i rehabilitacja da nam nadzieję i szansę na powrót do zdrowia. Mózg jest niezbadany, a nasza babcia jest naprawdę waleczna.

Dziękujemy za Wasze wsparcie i pomoc!