Wśrod wielu szczytnych akcji jakie są na tym profilu umieszczam i moją.Tę zbiórkę stworzyłam z myślą o moim partnerze,ojcu moich dzieci Dawidzie co za tym idzie ta zbiórka jest ważna dla całej naszej 5-osobowej rodziny.Tak naprawde nie wiem od czego zacząc ,więc przybliżę w skrócie naszą historię.Poznałam Dawida 12 lat temu,wtedy on pokochal nie tylko mnie ,ale i moją 16 miesięczną córeczkę.Stworzylismy rodzinę doczekaliśmy się syna i żyliśmy jak większosc rodzin.Raz bywało lepiej raz gorzej,ale mimo wszystko trwaliśmy przy sobie.Doczekaliśmy się własnego domu w który włożylismy ogrom serca i jeszcze więcej pracy.Po wielu latach wzlotów i upadków zagościł w naszym życiu spokoj więc zdecydowaliśmy się postarać się o kolejne dziecko i tak też sie stało zaszłam w ciąże radosc wypełniła nasze życie do czasu kiedy lekarz powiedział że nasza córeczka prawdopodobnie urodzi sie chora.Stres i strach nie opuszczał mnie przez całą ciąże .Chwile zwątpienia przychodziły.W calej tej sytuacji zdrowym rozsądkiem okazał się Dawid .To on powtarzał mi że nasza córeczka będzie zdrowa.Czasem miałam mu za złe że nie potrafi porozmawiać ze mną o tym a co gdy jednak urodzi się chora tak jak mówią lekarze.On nie chciał o tym słuchać żył wiarą i nadzieją i to może ta wiara sprawiła,że dzisiaj jest z nami piękna zdrowa dziewczynka.Po przyjsciu na swiat naszej maleńkiej strach nas opuscił zaczeliśmy znowu żyć spokojnie,ale to trwało zaledwie 4 miesiące.W czerwcu tego roku powódz zabrała nam wszystko co mieliśmy dom 2 samochody w tym busa którym Dawid zarabiał.W przeciągu 15 minut stracilismy wszystko i o mały włos nie straciliśmy wtedy naszej 4 miesięcznej Córeczki.To Dawid ją uratował wyrywając mi ją z rąk w ostatnim momencie wtedy kiedy woda rwąca jak rzeka zaczeła zabierac mnie ze sobą.Nie mogłam uwierzyć że stracilismy wszystko i prawie siebie jako rodzinę.Dawid przez całą moją ciąże i powódz starał sie tak długo być silny że upadł i on.Nie potrafił już sam sobie poradzić z bólem i bezradnoscią więc znalazl siłę i ukojenie w narkotykach.Tak w narkotykach straszne wiem wtedy też czułam się z tym strasznie dzisiaj już się tego nie boję.Dzień za dniem mijał ,a on wchodził w to głębiej.On swój ból znieczulał w narkotykach a ja daleko od niego swój żal wylewałam przez łzy że straciłam to co najważniejsze RODZINE.Dzisiaj nie czuję do niego żalu patrze na niego i widzę wspaniałego mężczyzne i ojca ktory kazdego dnia stara się być dla nas lepszy ktory dba o rodzinę.Jestem z niego dumna że pokonał nałóg patrzę z podziwem że wybrał właściwą drogę jaką jest troska o rodzinę.Chcielismy byc znów zależni sami od siebie więc priorytetem było kupić busa bo ten po powodzi nadawał się tylko na złomowisko i tak nie wydając na żadne przyjemnosci udało nam się tego dokonać.Tak dla nas w takiej sytuacji jakiej się znaleźliśmy to był wyczyn.Dawid znowu mógł zarabiać jako człowiek ktory zajmował sie przewozem i przeprowadzkami miał coraz więcej klijentów myśleliśmy że po woli staniemy na własnych nogach do czasu aż auto odmówiło posłuszeństwa.W tym przypadku przysłowie jesli jest coś tanie jest też drogie sprawdziło się.Naprawa auta przekracza jego wartosc my już sami nie damy rady kupić kolejnego więc proszę o pomoc.Chcielibyśmy stary rok ktory nas nie oszczędzał w koncu zakończyć a powitać nowy spokojny dla naszej rodziny.I prosze nie oceniajcie bo na końcu drogi każdy z nas zostanie osądzony.Niżej dodaje zdjęcia tego co nas spotkalo i zdjęcia jak się okazało złomu(busa)