„Hej, z tej strony Monika, mimo że od ostatniego wpisu minęło troszkę czasu, niestety w dalszym ciągu piszczel nie zrósł się w pełni przez co nie jest możliwe pełne obciążenie uszkodzonej kończyny ale jak możecie zauważyć w końcu po wielu zabiegach pozbyłam się stabilizacji zewnętrznej na rzecz ortezy zegarowej :)

Myślę że już niebawem (miesiąc, dwa) dojdzie do pełnego zagojenia co pozwoli w pewien sposób nieco przyśpieszyć powrót do „normalności”, wiem jednak że potrzebny jest czas i cierpliwość. Zaczęłam w miarę możliwości wdrażać odpowiednie kroki by usprawnić ten powrót. Między innymi stopniowa rehabilitacja, od niedawna również elementy fizykoterapii typu laser, pole magnetyczne, komora hiperbaryczna i wszystko to dzięki Waszemu wsparciu za co raz jeszcze pragnę serdecznie podziękować.

W związku z sytuacją, że mieszkam w budynku bez windy, moim najbliższym celem jest móc na tyle poruszać się by samodzielnie schodzić i wchodzić po schodach bez pomocy schodołazu* i ciągłej asysty małżonka.

* Korzystanie było możliwe dopiero po ponad 3 miesiącach od wypadku, wcześniej bez możliwości wychodzenia z domu.

Poza wspomnianym czasem potrzebna jest ciągłą praca, determinacja i zaangażowanie, czego mi nie brak.

Mam nadzieję że funduszy również nie zabraknie, nie mniej ze względu na ten przedłużający się proces rekonwalescencji (nie wiadomo kiedy dojdzie do zrostu, czy wszystko w porządku z więzadłami i konieczna będzie operacja kolana itp.) oraz bardzo długiego oczekiwania na rehabilitację w ramach NFZ postanowiłam nieco przedłużyć datę zakończenia zbiórki gdyby ktokolwiek chciał przybliżyć mi wyżej wspomniany powrót na właściwe tory.

Raz jeszcze dziękuję wszystkim bo bez Was nie byłabym tam gdzie teraz jestem."