"Odeszłaś cicho, bez słów pożegnania. Tak jakbyś nie chciała swym odejściem smucić...tak jakbyś wierzyła w godzinę rozstania, że masz niebawem z dobrą wieścią wrócić..."

KS. J.Twardowski

24 kwietnia 2021 r. po chwili przebudzenia z czterotygodniowej śpiączki farmakologicznej i odłączeniu od respiratora, gdy już wszystkim nam wydawało się że jesteśmy na prostej drodze do powrotu do domu, po pierwszych wytęsknionch rozmowach... przegrała walkę z chorobą nasza przyjaciółka, koleżanka, sąsiadka...Jola.

Pozostawiła tu wśród nas swojego męża Edmunda i troje dzieci:

Wiktorię - swoją córkę z niepełnosprawnością,

Michała -syna, który właśnie teraz stoi przed swoim ważnym wyborem życiowym - egzaminem maturalnym,

Eryka - syna, który pomimo wielu schorzeń jest pilnym uczniem i sportowcem, rozpoczynającym swoją przygodę w szkole średniej - puławskim chemiku.

Jola była człowiekiem niezwykłym i zawsze miała wyciągniętą pomocną dłoń. Wszyscy bardzo dobrze wiedzieliśmy, że nie przeszła obojętnie obok skrzywdzonego człowieka czy zwierzaka. Była otwarta do ludzi, a całą siebie poświęciła dla rodziny, a w większości dla swojej córki Wiktorii, która wymaga opieki całodobowej. Była dumna ze swoich synów oraz nie mogła doczekać się świętowania sukcesów Michała, który planuje pójście na studia.

Była osobą bardzo empatyczną, ciepłą, pełną miłości i taką ją zapamiętamy. Będzie nam jej bardzo brakować❤️

Dlatego też chcielibyśmy pomóc spełnić jej marzenia i nie pozostawić jej męża i dzieci bez pomocy. Wszyscy wiemy ile potrzeba dziś wyrzeczeń, aby wychować i wykształcić dziś młodego człowieka, a jeśli jest ich troje???

W imieniu wszystkich przyjaciół dziękuję już dziś za ogrom pomocy i proszę o wsparcie i nie pozostawienie ich w potrzebie, tak jak Jola nigdy nie pozostawała obojętna.❤️❤️❤️

Liczy się każda złotówka.