Czasem podły los przerywa piękne życie, które było pasmem spełnianych marzeń...

Tak tez stało się 13 marca 2020 roku. Artur miał wrócić do domu pociągiem. Wybrał podróż samochodem ze znajomym, w obawie przed siejącym strach wirusem. Jednak to nie choroba zabrała nam przyjaciela. To wypadek samochodowy zakończył piękną przygodę z życiem naszego Kołeczka, Artura Kołeczka - 35letniego Taty, partnera i przyszłego męża, przyjaciela a dla wielu wspaniałego kolegi. Gdyby tylko nie zmienił planów, gdyby wracał pociągiem, gdyby nie pracował akurat tego dnia w tamtym miejscu... No właśnie, „gdyby”...

Artur jest już w lepszym świecie, głęboko w to wierzymy. Wierzymy, że uśmiecha się do nas serdecznie tak, jak tylko on potrafił to robić najlepiej, szelmowsko podnosząc jedną brew do góry. O tym uśmiechu przypominać Nam będzie jego córeczka Ilianka - jego lustrzane odbicie i Dominika - jego narzeczona. Niestety tylko narzeczona, Artur i Dominika mieli pobrać się w czerwcu, nie zdążyli...

W dniu pogrzebu Dominika napisała: „Artur, obiecuję Ci, pokażę Iliance każde nasze miejsce. Dokończę spełniać z nią nasze marzenia, nauczę Ją tego, co razem chcieliśmy zrobić. Będziesz zawsze przy niej. Nasza córka to odbicie Ciebie - Twoje oczy, uśmiech i niekończąca się radość. To daje mi siłę do życia. Kochamy Cię. Widzimy się po drugiej stronie. Czekaj na mnie”.

Kochani! Teraz nasza kolej jako przyjaciół i znajomych Artura! Niech to będzie wspólna inicjatywa, z głębi dobrych serc. Pomóżmy Dominice spełnić obietnicę daną ukochanemu. Codzienne życie będzie wymagało od dziewczyn wiele siły. To, co możemy dla nich zrobić to wspierać je dobrym słowem i zapewnić, że mogą na nas liczyć. Niestety, przyjdą gorsze dni, chwile zwątpienia i momenty słabości, które przyniesie życie. W takich sytuacjach przyda się nasza pomocna dłoń. Pomóżmy dziewczynom już dzisiaj, wszyscy razem, wspólnymi siłami. Każdy z Nas zawsze mógł liczyć na Artura. Odwdzięczmy mu się na tyle, na ile możemy sobie pozwolić i na ile nam serce podpowiada. Każda, nawet najmniejsza kwota, pomoże uzbierać sumę, która zapewni spokój Dominice i zabezpieczy przyszłość Ilianki. Z powodu epidemii, większość z nas nie mogła zjawić się na pogrzebie Artura. Potraktujmy tę zbiórkę jako symboliczny zakup kwiatów, które byłyby gestem pożegnania. Swoją sympatię do Kołeczka możecie przekazać poprzez wpłatę wraz ze słowami otuchy i specjalną dedykacją - może wspomnieniem, które macie w głowie myśląc o Arturze? Stwórzmy tym sposobem wirtualną księgę wspomnień. Powspominajmy! Do dzieła! W rytmie utworu „Inifinity”, licząc na to, że Kołeczek jest teraz w krainie nieskończoności.

Serdecznie dziękujemy!