Poznajcie Farciarza.

Ten maluch w pełni zasłużył na to miano. Dlaczego? Było, tak.

Najprawdopodobniej trochę za szybko chciał opuścić gniazdo, w efekcie czego siedział skulony na krakowskim dworcu. I pewnie podzieliłby los wielu gołębi, które ludzie mijają beznamiętnie, ale ten miał szczęście, że akurat na dworcu przejazdem była Anna, która zabezpieczyła biedę. To fart numer jeden. Fart numer dwa jest taki, że Ania napisał wiadomość do mnie, akurat w momencie, gdy pracowałem na laptopie i natychmiast mogłem uruchomić sieć pomocy. Fart numer trzy, że niezastąpiony w takich sytuacja Konrad, miał możliwość (no nie do końca idealną, bo właśnie grzebał przy samochodzie i ostatecznie pojechał Uberem), przejąć ptaka. Ania mogła spokojnie kontynuować swoją podróż, a Konrad mógł wrócić do grzebania w samochodzie. Farciarz wyglądał dobrze i byliśmy pewnie, że spędzi noc u Konrada, a rano pojedzie do Salamandry. Niestety Farciarzowi najwyraźniej nie spodobał się wystrój mieszkania, bo wcisnął głowę między skrzydła, nie mają na nic ochoty. Zaniepokoiło to Konrada i od nowa zaczęła się akcja, czy jesteśmy jeszcze w stanie coś zrobić w niedzielne popołudnie. Wydawało się, że nie. Dostaliśmy poradę, aby podać mu miód z wodą. Konrad jednak nie dał za wygraną, ignorując fakt, że Salamandra już nie pracuje, zadzwonił na ich numer! I tu kolejny fart, bo telefon odebrał doktor, który powiedział, że jak Konradowi uda się dotrzeć do 15 minut to, może go jeszcze dziś przyjąć. Zmiana miejsca pobytu, najwyraźniej ucieszyła Farciarza, bo w samochodzie – nagle ożył!

Jest już pod fachową opieką Fundacji Dzikusy Salamandry.

Gorąco dziękujemy za przyjęcie go o tak nietypowej porze.

Ogromne podziękowania dla Ani, która go zabezpieczyła i dla Konrada, który rzucił wszystko, aby ratować malucha!