Zmieniam życie bezdomnych kotów – pomóż mi to kontynuować.

Od paru dobrych lat pomagam kotom, których wielu nazywa „dzikimi”.

Ja nazywam je po prostu bezdomnymi. Bez głosu, bez wyboru, bez szans – gdyby nie człowiek.

Moja codzienność zmieniła się na zawsze, gdy zaczęłam codziennie przyjeżdżać do jednej kociej mamy z młodymi.

I tak zaczęła się niekończąca historia – codzienna opieka, walka o zdrowie i nadzieja.

To jedno miejsce z czasem zaczęło gromadzić coraz więcej kotów – porzuconych, głodnych, potrzebujących pomocy.

Od tamtej pory udało mi się wysterylizować około 30 kotów, wiele z nich znalazło domy.

na zdjęciu Venus♥️⬆️

na zdjęciu Monte♥️ ⬆️

Choć bywało trudno – nigdy się nie poddałam.

— tak wyglądało moje „nigdy się nie poddałam”.

Ręce poranione, ale serce silne.

Z każdą raną nauczyłam się pomagać mądrzej i skuteczniej.

Dziś wiem, jak ratować ich życie z doświadczeniem i empatią.

Bo każda rana to dowód, że warto.❤️

Działałam sama, później pomogły mi wolontariuszki i stowarzyszenie. Dziś znów działam samodzielnie – ale z jeszcze większym sercem i doświadczeniem.

🆘 Dziś proszę o pomoc – nie dla siebie, ale dla nich

Dzięki gminie mam możliwość sterylizacji i kastracji za darmo – ale cała reszta spoczywa na mnie:

🐾 leczenie kociego kataru,

🐾 antybiotyki,

🐾 diagnostyka i badania,

🐾 lekarstwa,

🐾 środki przeciw pasożytom.

Codziennie dojeżdżam do tego miejsca. Sąsiedzi czasem coś im zostawią, ale to ja odpowiadam za zdrowie i dalszy los tych kotów.

Nie pozwalam na bezmyślne rozmnażanie – chciałabym leczyć, na pewno nie rozmnażać.

Zdarza się, że przy większych akcjach wyłapywania kotów pomagają mi znajomi wolontariusze – ludzie, którym też leży na sercu dobro zwierząt. Dzięki nim udało się złapać wiele trudnych przypadków.

🏠 Tworzę tymczasowy azyl dla tych, którzy nie mają dokąd pójść

Właśnie organizuję osobny budynek – miejsce, gdzie chore koty będą mogły dochodzić do zdrowia, a oswajane kociaki przygotowywać się do adopcji.

To nie schron, to przystanek do lepszego życia.

Pierwsze koty trafią tam już na dniach.

Niektóre z nich wrócą na miejsce bytowania – nie da się ich oswoić, ale to nie znaczy, że zostaną bez pomocy. Nadal będą dokarmiane i bezpieczne.

na zdj. Budki styropianowe ze słomą i kocami.

🛠️ Chcę pomagać jeszcze skuteczniej

W przyszłości chciałabym zainwestować w lepszą klatkę-łapkę, która będzie bezpieczniejsza i mniej stresująca dla kotów.

Tanie, metalowe klatki z ostrymi kratami przerażają i ranią – a ja nie chcę zadawać im więcej strachu.

Każda złotówka to konkretna pomoc

Nie jestem fundacją, stowarzyszeniem czy schroniskiem.

Działam indywidualnie, uczciwie, z empatią i przejrzystością.

Prowadzę zapiski – kto został odrobaczony, kto wysterylizowany, kto poszedł do domu.

A to moje pierwsze notatki z wcześniejszych lat :

To nie są anonimowe koty. Każdy z nich ma dla mnie imię, historię...

📲 Jeśli chcesz zobaczyć, jak wygląda ta pomoc od środka – codzienność, łapanie, leczenie, adopcje –

zapraszam na TikToka: empatianadloni

Tam aktualizuję wszystko na bieżąco.

💛 Dziękuję za każdą formę wsparcia – wpłatę, udostępnienie, dobre słowo.

To dzięki Tobie mogę dalej zmieniać ich życie.🥹♥️

Sylwia – Empatia na dłoni🐾