Cześć! Jestem Rafi - prawie pies, bo w sumie, to szczeniak jeszcze jestem. Strasznie fajny szczeniak. Taki jestem mmmm. Biegać bardzo lubię za patykiem, uszy myć wszystkim w domu i szczekać barrrdzo głośno potrafię jak słyszę najmniejszy szmerek za drzwiami.

Wszystkich koooocham, koty normalnie nawet, choć one mnie mnie, tylko wariat jeszcze jestem, ale... mądry w sumie, bo się uczę. załatwiam się już poza domkiem ( no czasem się zdarzy mały wypadek, ale wiecie...) siadać ładnie potrafię, łapkę podać. Z miłością w mojego pana to wpatrywać się potrafię nawet bez smakołyka, choć za smakołyk to normalnie, wiecie, dużo bym zrobił. Tylko czasem jak to szczeniak, nie zawsze wiem, że nie, to nie. I ta smycz, to też nie do końca mi się podobała do tej pory i trochę kombinowałem... I kurde, no sam nie wiem jak to się stało, że nagle poczułem ten pęd, ten wiatr... i nie mogłem już się zatrzymać, a potem, sam nie wiem jak... Pisk opon, huk i ogromny ból. To było wczoraj, w wielką sobotę. Mój pan tego nie widział, bo nie jest taki szybki jak ja, ale pomogła jakaś dobra Pani. Zawiozła mnie do weterynarza. Okazało się, że mam połamane łapki, odmę płucną, która świadczy, że w środku też może być niewesoło. Nie wiemy co dalej. Leżę tu i czekam i mówią że :"wokalizuję" a ja płaczę... Wiem, że mają mi zrobić RM i operację i że moich ludzi nie stać na leczenie, bo oboje mają emerytury, z który starcza na smaczki. W klinice powiedzieli, że każda doba, którą tam spędzam to ok 400 zł, badania i operacja to już tysiące. Wstępnie ocenili, że z rezonansem i operacją trzeba będzie ponieść koszt ok 6000. Nie wiem co i jak dalej, bo jeszcze może potem być ta, jak oni to mówili... rehabilitacja. Moi ludzie wezmą kredyt, jeśli będzie trzeba, ich wnukowie powiedzieli, że mogą nie dostawać żadnych prezentów na urodziny i święta, żeby było na spłatę rat, ale słuchajcie, jeśli możecie, to pomóżcie proszę uzbierać te pieniądze. Ja normalnie obiecuję, że będę się starał z całych psich sił być coraz mądrzejszy i grzeczniejszy, tylko dajcie nam szanse.

Proszę, Hau - Rafi.

Dzień dobry - jestem córką właścicieli Rafiego i mamą tych wnuczków. Zawsze to ja pomagałam i nigdy nie byłam w sytuacji, w której trzeba prosić o pomoc, ale tym razem proszę. Nie wiem jaki finał będzie miała historia Rafiego - trzymamy kciuki, by było jak najlepiej. Wiem jednak, że dzisiaj czuję się bardziej rodzicem, niż córką moich rodziców. W dobie internetu i kosztów, jakie szykuje codzienność, będzie im bardzo trudno poradzić sobie z tą sytuacją.

Psa kochają.

Wszyscy kochamy.

Będziemy wdzięczni za każdą choćby najmniejszą formę wsparcia. Choćby to miała być złotówka, tez docenimy.

Z góry serdeczne dzięki!