Szanowni Państwo,

założyłyśmy tę zrzutkę, aby pomóc naszej kochanej mamie w sytuacji mieszkaniowej, aby na lata życia, które jej pozostały, mogła czuć się bezpieczna i spokojna.

Same nie mamy takiej mocy finansowej, aby zmienić jej dotychczasowy los. Pragniemy, aby mama zamieszkała niedaleko nas, w godnych warunkach, abyśmy mogły się nią opiekować bez przeszkód jakie w tej chwili występują. Jest to odległość nas dzieląca (około 250 km).

Mama ma ponad 70 lat i kilka chorób na koncie. Od śmierci naszego taty, mama mieszka sama, w wiosce położonej w środku lasów, bez sąsiadów, bez bliskich osób. Jedynymi osobami jakie ją odwiedzają jesteśmy my, dwie córki. Niestety z powodu znacznej odległości i naszych codziennych obowiązków, odwiedziny te są około raz na dwa miesiące. Potrzeby mamy są znacznie większe. Mama nie jest zmotoryzowana, do sklepów daleko. Samopoczucie nie pozwala na samotne podróże na zakupy, do lekarza czy nawet kościoła, a zamknięcie w ,,czterech ścianach'' z dala od ludzi na co dzień pogarsza zdrowie.

Dom, w którym mama mieszka, jest w bardzo złym stanie technicznym (przeciekający dach, obsypane tynki zewnętrzne, brak ocieplenia, nieszczelne okna, braki w dostawie prądu, brak kanalizacji, brak szamba, wilgoć w domu, gniazda szerszeni w tynku, konieczność opalania domu drewnem w awaryjnym piecu itp.). Ten stan rzeczy jak i lokalizacja ( powiat drawski) powodują, że nieruchomość ta, jest niskiej wartości, a co za tym idzie kwota ze sprzedaży nie wystarczy nawet na kawalerkę bliżej nas ( powiat poznański). Marzeniem mamy i naszym jest mieszkanie blisko siebie, aby pomoc mogła być przez nas niesiona każdego dnia, a nie tylko doraźnie.

Mama mieszka z dwoma wiejskimi psami, które są członkami jej rodziny. Nasze warunki mieszkaniowe nie pozwalają na przygarnięcie mamy wraz z jej czworonogami, a mama jest z nimi bardzo związana więc wybiera samotność aniżeli rozłąkę z psami. Jesteśmy w stanie zrozumieć, jak może boleć rozstanie z ukochanymi psiakami, zwłaszcza gdy przeżyło się z nimi wiele lat. Jedynym rozwiązaniem, które omija konieczność oddania psów, jest zakup dla mamy niedaleko nas niewielkiej nieruchomości z małym ogrodzonym ogródkiem, gdzie mama mogłaby wyprowadzać psy. Ze względu na ich naturę i dotychczasowe życie "na wolności" nie są one w stanie wychodzić na smyczy.

Przerażająca jest sytuacja, w której mama nie odbiera telefonu, a my nie możemy po prostu wsiąść do samochodu i za chwilę znaleźć się blisko niej. Bardzo boli nas myśl, że w najbliższej przyszłości nasza mama z pewnością będzie potrzebowała pomocy w zwykłych, codziennych czynnościach, a my będziemy daleko i nie będziemy w stanie spieszyć jej z pomocą, wtedy kiedy będzie nas potrzebowała. Ból jaki widzimy w jej oczach, gdy wyjeżdżamy i jej rozbicie emocjonalne oraz łzy, powodują, że musimy zrobić coś, aby jej pomóc.

Byłybyśmy bardzo wdzięczne, gdyby udało się zebrać środki na zmianę obecnego życia naszej mamy, jej warunków socjalnych a tym samym samopoczucia psychicznego obarczonego postępująca depresją wynikająca z samotności.

Dziękujemy każdemu, kto przeczytał naszą historię i przesyłamy życzenia zdrowia i szczęścia.

Angelika i Sylwia.